|
Num 24:11
|
revertere ad locum tuum. Decreveram quidem magnifice honorare te, sed Dominus privavit te honore disposito.
|
|
Num 24:13
|
Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero præterire sermonem Domini Dei mei, ut vel boni quid vel mali proferam ex corde meo: sed quidquid Dominus dixerit, hoc loquar?
|
|
Num 25:3
|
Initiatusque est Israël Beelphegor: et iratus Dominus,
|
|
Num 25:10
|
Dixitque Dominus ad Moysen:
|
|
Num 25:16
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 26:1
|
Postquam noxiorum sanguis effusus est, dixit Dominus ad Moysen et Eleazarum filium Aaron sacerdotem:
|
|
Num 26:4
|
a viginti annis et supra, sicut Dominus imperaverat, quorum iste est numerus.
|
|
Num 26:52
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 26:65
|
prædixerat enim Dominus quod omnes morerentur in solitudine. Nullusque remansit ex eis, nisi Caleb filius Jephone, et Josue filius Nun.
|
|
Num 27:11
|
Sin autem nec patruos habuerit, dabitur hæreditas his qui ei proximi sunt. Eritque hoc filiis Israël sanctum lege perpetua, sicut præcepit Dominus Moysi.
|
|
Num 27:12
|
Dixit quoque Dominus ad Moysen: Ascende in montem istum Abarim, et contemplare inde terram, quam daturus sum filiis Israël.
|
|
Num 27:16
|
Provideat Dominus Deus spirituum omnis carnis hominem, qui sit super multitudinem hanc:
|
|
Num 27:18
|
Dixitque Dominus ad eum: Tolle Josue filium Nun, virum in quo est spiritus, et pone manum tuam super eum.
|
|
Num 27:22
|
Fecit Moyses ut præceperat Dominus: cumque tulisset Josue, statuit eum coram Eleazaro sacerdote et omni frequentia populi.
|
|
Num 27:23
|
Et impositis capiti ejus manibus, cuncta replicavit quæ mandaverat Dominus.
|
|
Num 28:1
|
Dixit quoque Dominus ad Moysen:
|
|
Num 30:1
|
Narravitque Moyses filiis Israël omnia quæ ei Dominus imperarat.
|
|
Num 30:2
|
Et locutus est ad principes tribuum filiorum Israël: Iste est sermo quem præcepit Dominus:
|
|
Num 30:9
|
Sin autem audiens statim contradixerit, et irritas fecerit pollicitationes ejus, verbaque quibus obstrinxerat animam suam, propitius erit ei Dominus.
|
|
Num 30:13
|
Sin autem extemplo contradixerit, non tenebitur promissionis rea: quia maritus contradixit, et Dominus ei propitius erit.
|
|
Num 30:17
|
Istæ sunt leges, quas constituit Dominus Moysi inter virum et uxorem, inter patrem et filiam, quæ in puellari adhuc ætate est, vel quæ manet in parentis domo.
|
|
Num 31:1
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 31:21
|
Eleazar quoque sacerdos ad viros exercitus, qui pugnaverunt, sic locutus est: Hoc est præceptum legis, quod mandavit Dominus Moysi:
|
|
Num 31:25
|
Dixit quoque Dominus ad Moysen:
|
|
Num 31:31
|
Feceruntque Moyses et Eleazar sicut præceperat Dominus.
|
|
Num 31:47
|
tulit Moyses quinquagesimum caput, et dedit Levitis, qui excubabant in tabernaculo Domini, sicut præceperat Dominus.
|
|
Num 32:4
|
terra, quam percussit Dominus in conspectu filiorum Israël, regio uberrima est ad pastum animalium: et nos servi tui habemus jumenta plurima,
|
|
Num 32:7
|
cur subvertitis mentes filiorum Israël, ne transire audeant in locum, quem eis daturus est Dominus?
|
|
Num 32:9
|
cumque venissent usque ad Vallem botri, lustrata omni regione, subverterunt cor filiorum Israël, ut non intrarent fines, quos eis Dominus dedit.
|
|
Num 32:13
|
Iratusque Dominus adversum Israël, circumduxit eum per desertum quadraginta annis, donec consumeretur universa generatio, quæ fecerat malum in conspectu ejus.
|
|
Num 32:21
|
et omnis vir bellator armatus Jordanem transeat, donec subvertat Dominus inimicos suos,
|
|
Num 32:31
|
Responderuntque filii Gad et filii Ruben: Sicut locutus est Dominus servis suis, ita faciemus:
|
|
Num 33:4
|
et sepelientibus primogenitos, quos percusserat Dominus (nam et in diis eorum exercuerat ultionem),
|
|
Num 33:50
|
Ubi locutus est Dominus ad Moysen:
|
|
Num 34:1
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 34:13
|
Præcepitque Moyses filiis Israël, dicens: Hæc erit terra, quam possidebitis sorte, et quam jussit Dominus dari novem tribubus, et dimidiæ tribui.
|
|
Num 34:16
|
Et ait Dominus ad Moysen:
|
|
Num 34:29
|
Hi sunt, quibus præcepit Dominus ut dividerent filiis Israël terram Chanaan.
|
|
Num 35:1
|
Hæc quoque locutus est Dominus ad Moysen in campes tribus Moab supra Jordanem, contra Jericho:
|
|
Num 35:9
|
Ait Dominus ad Moysen:
|
|
Num 35:34
|
Atque ita emundabitur vestra possessio me commorante vobiscum. Ego enim sum Dominus qui habito inter filios Israël.
|
|
Num 36:2
|
Tibi domino nostro præcepit Dominus ut terram sorte divideres filiis Israël, et ut filiabus Salphaad fratris nostri dares possessionem debitam patri:
|
|
Num 36:13
|
Hæc sunt mandata atque judicia, quæ mandavit Dominus per manum Moysi ad filios Israël, in campestribus Moab supra Jordanem contra Jericho.
|
|
Deut 1:3
|
Quadragesimo anno, undecimo mense, prima die mensis, locutus est Moyses ad filios Israël omnia quæ præceperat illi Dominus, ut diceret eis,
|
|
Deut 1:6
|
Dominus Deus noster locutus est ad nos in Horeb, dicens: Sufficit vobis quod in hoc monte mansistis:
|
|
Deut 1:8
|
En, inquit, tradidi vobis: ingredimini et possidete eam, super qua juravit Dominus patribus vestris Abraham, Isaac, et Jacob, ut daret illam eis, et semini eorum post eos.
|
|
Deut 1:10
|
Non possum solus sustinere vos: quia Dominus Deus vester multiplicavit vos, et estis hodie sicut stellæ cæli, plurimi.
|
|
Deut 1:11
|
(Dominus Deus patrum vestrorum addat ad hunc numerum multa millia, et benedicat vobis sicut locutus est.)
|
|
Deut 1:19
|
Profecti autem de Horeb, transivimus per eremum terribilem et maximam, quam vidistis, per viam montis Amorrhæi, sicut præceperat Dominus Deus noster nobis. Cumque venissemus in Cadesbarne,
|
|
Deut 1:20
|
dixi vobis: Venistis ad montem Amorrhæi, quem Dominus Deus noster daturus est nobis:
|