|
Num 14:40
|
Et ecce mane primo surgentes ascenderunt verticem montis, atque dixerunt: Parati sumus ascendere ad locum, de quo Dominus locutus est: quia peccavimus.
|
|
Num 14:42
|
nolite ascendere: non enim est Dominus vobiscum: ne corruatis coram inimicis vestris.
|
|
Num 14:43
|
Amalecites et Chananæus ante vos sunt, quorum gladio corruetis, eo quod nolueritis acquiescere Domino: nec erit Dominus vobiscum.
|
|
Num 15:1
|
Locutus est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 15:16
|
Locutus est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 15:22
|
Quod si per ignorantiam præterieritis quidquam horum, quæ locutus est Dominus ad Moysen,
|
|
Num 15:35
|
Dixitque Dominus ad Moysen: Morte moriatur homo iste: obruat eum lapidibus omnis turba extra castra.
|
|
Num 15:36
|
Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus, et mortuus est, sicut præceperat Dominus.
|
|
Num 15:37
|
Dixit quoque Dominus ad Moysen:
|
|
Num 15:41
|
Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægypti, ut essem Deus vester.
|
|
Num 16:3
|
Cumque stetissent adversum Moysen et Aaron, dixerunt: Sufficiat vobis, quia omnis multitudo sanctorum est, et in ipsis est Dominus: cur elevamini super populum Domini?
|
|
Num 16:5
|
locutusque ad Core et ad omnem multitudinem: Mane, inquit, notum faciet Dominus qui ad se pertineant, et sanctos applicabit sibi: et quos elegerit, appropinquabunt ei.
|
|
Num 16:20
|
Locutusque Dominus ad Moysen et Aaron, ait:
|
|
Num 16:23
|
Et ait Dominus ad Moysen:
|
|
Num 16:28
|
Et ait Moyses: In hoc scietis quod Dominus miserit me ut facerem universa quæ cernitis, et non ex proprio ea corde protulerim:
|
|
Num 16:29
|
si consueta hominum morte interierint, et visitaverit eos plaga, qua et ceteri visitari solent, non misit me Dominus:
|
|
Num 16:30
|
sin autem novam rem fecerit Dominus, ut aperiens terra os suum deglutiat eos et omnia quæ ad illos pertinent, descenderintque viventes in infernum, scietis quod blasphemaverint Dominum.
|
|
Num 16:36
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 16:44
|
Dixitque Dominus ad Moysen:
|
|
Num 17:1
|
Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 17:10
|
Dixitque Dominus ad Moysen: Refer virgam Aaron in tabernaculum testimonii, ut servetur ibi in signum rebellium filiorum Israël, et quiescant querelæ eorum a me, ne moriantur.
|
|
Num 17:11
|
Fecitque Moyses sicut præceperat Dominus.
|
|
Num 18:1
|
Dixitque Dominus ad Aaron: Tu, et filii tui, et domus patris tui tecum, portabitis iniquitatem sanctuarii: et tu et filii tui simul sustinebitis peccata sacerdotii vestri.
|
|
Num 18:8
|
Locutusque est Dominus ad Aaron: Ecce dedi tibi custodiam primitiarum mearum. Omnia quæ sanctificantur a filiis Israël, tradidi tibi et filiis tuis pro officio sacerdotali legitima sempiterna.
|
|
Num 18:20
|
Dixitque Dominus ad Aaron: In terra eorum nihil possidebitis, nec habebitis partem inter eos: ego pars et hæreditas tua in medio filiorum Israël.
|
|
Num 18:25
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 19:1
|
Locutusque est Dominus ad Moysen et Aaron, dicens:
|
|
Num 19:2
|
Ista est religio victimæ, quam constituit Dominus. Præcipe filiis Israël, ut adducant ad te vaccam rufam ætatis integræ, in qua nulla sit macula, nec portaverit jugum:
|
|
Num 20:7
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 20:12
|
Dixitque Dominus ad Moysen et Aaron: Quia non credidistis mihi, ut sanctificaretis me coram filiis Israël, non introducetis hos populos in terram, quam dabo eis.
|
|
Num 20:23
|
ubi locutus est Dominus ad Moysen:
|
|
Num 20:27
|
Fecit Moyses ut præceperat Dominus: et ascenderunt in montem Hor coram omni multitudine.
|
|
Num 21:3
|
Exaudivitque Dominus preces Israël, et tradidit Chananæum, quem ille interfecit subversis urbibus ejus: et vocavit nomen loci illius Horma, id est, anathema.
|
|
Num 21:6
|
Quam ob rem misit Dominus in populum ignitos serpentes, ad quorum plagas et mortes plurimorum,
|
|
Num 21:8
|
et locutus est Dominus ad eum: Fac serpentem æneum, et pone eum pro signo: qui percussus aspexerit eum, vivet.
|
|
Num 21:16
|
Ex eo loco apparuit puteus, super quo locutus est Dominus ad Moysen: Congrega populum, et dabo ei aquam.
|
|
Num 21:34
|
Dixitque Dominus ad Moysen: Ne timeas eum, quia in manu tua tradidi illum, et omnem populum ac terram ejus: faciesque illi sicut fecisti Sehon, regi Amorrhæorum habitatori Hesebon.
|
|
Num 22:8
|
ille respondit: Manete hic nocte, et respondebo quidquid mihi dixerit Dominus. Manentibus illis apud Balaam, venit Deus, et ait ad eum:
|
|
Num 22:13
|
Qui mane consurgens dixit ad principes: Ite in terram vestram, quia prohibuit me Dominus venire vobiscum.
|
|
Num 22:19
|
Obsecro ut hic maneatis etiam hac nocte, et scire queam quid mihi rursum respondeat Dominus.
|
|
Num 22:28
|
Aperuitque Dominus os asinæ, et locuta est: Quid feci tibi? cur percutis me ecce jam tertio?
|
|
Num 22:31
|
Protinus aperuit Dominus oculos Balaam, et vidit angelum stantem in via, evaginato gladio, adoravitque eum pronus in terram.
|
|
Num 23:3
|
Dixitque Balaam ad Balac: Sta paulisper juxta holocaustum tuum, donec vadam, si forte occurrat mihi Dominus, et quodcumque imperaverit, loquar tibi.
|
|
Num 23:5
|
Dominus autem posuit verbum in ore ejus, et ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris.
|
|
Num 23:8
|
Quomodo maledicam, cui non maledixit Deus? qua ratione detester, quem Dominus non detestatur?
|
|
Num 23:12
|
Cui ille respondit: Num aliud possum loqui, nisi quod jusserit Dominus?
|
|
Num 23:16
|
Cui cum Dominus occurrisset, posuissetque verbum in ore ejus, ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris ei.
|
|
Num 23:17
|
Reversus invenit eum stantem juxta holocaustum suum, et principes Moabitarum cum eo. Ad quem Balac: Quid, inquit, locutus est Dominus?
|
|
Num 23:21
|
Non est idolum in Jacob, nec videtur simulacrum in Israël. Dominus Deus ejus cum eo est, et clangor victoriæ regis in illo.
|
|
Num 24:6
|
ut valles nemorosæ, ut horti juxta fluvios irrigui, ut tabernacula quæ fixit Dominus, quasi cedri prope aquas.
|