|
Ps 98:8
|
Domine Deus noster, tu exaudiebas eos; Deus, tu propitius fuisti eis, et ulciscens in omnes adinventiones eorum.
|
|
Ps 98:9
|
Exaltate Dominum Deum nostrum, et adorate in monte sancto ejus, quoniam sanctus Dominus Deus noster.
|
|
Ps 99:3
|
Scitote quoniam Dominus ipse est Deus; ipse fecit nos, et non ipsi nos; populus ejus, et oves pascuæ ejus.
|
|
Ps 103:1
|
Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,
|
|
Ps 104:7
|
Ipse Dominus Deus noster; in universa terra judicia ejus.
|
|
Ps 105:47
|
Salvos nos fac, Domine Deus noster, et congrega nos de nationibus; ut confiteamur nomini sancto tuo, et gloriemur in laude tua.
|
|
Ps 105:48
|
Benedictus Dominus Deus Israël, a sæculo et usque in sæculum; et dicet omnis populus: Fiat! fiat!
|
|
Ps 107:2
|
Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; cantabo, et psallam in gloria mea.
|
|
Ps 107:6
|
Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua;
|
|
Ps 107:8
|
Deus locutus est in sancto suo: exsultabo, et dividam Sichimam; et convallem tabernaculorum dimetiar.
|
|
Ps 107:12
|
nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non exibis, Deus, in virtutibus nostris?
|
|
Ps 107:12
|
nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non exibis, Deus, in virtutibus nostris?
|
|
Ps 108:2
|
Deus, laudem meam ne tacueris, quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est.
|
|
Ps 108:26
|
Adjuva me, Domine Deus meus; salvum me fac secundum misericordiam tuam.
|
|
Ps 112:5
|
Quis sicut Dominus Deus noster, qui in altis habitat,
|
|
Ps 113:10
|
super misericordia tua et veritate tua; nequando dicant gentes: Ubi est Deus eorum?
|
|
Ps 113:11
|
Deus autem noster in cælo; omnia quæcumque voluit fecit.
|
|
Ps 114:5
|
Misericors Dominus et justus, et Deus noster miseretur.
|
|
Ps 117:27
|
Deus Dominus, et illuxit nobis. Constituite diem solemnem in condensis, usque ad cornu altaris.
|
|
Ps 117:28
|
Deus meus es tu, et confitebor tibi; Deus meus es tu, et exaltabo te. Confitebor tibi quoniam exaudisti me, et factus es mihi in salutem.
|
|
Ps 117:28
|
Deus meus es tu, et confitebor tibi; Deus meus es tu, et exaltabo te. Confitebor tibi quoniam exaudisti me, et factus es mihi in salutem.
|
|
Ps 134:5
|
Quia ego cognovi quod magnus est Dominus, et Deus noster præ omnibus diis.
|
|
Ps 138:17
|
Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus; nimis confortatus est principatus eorum.
|
|
Ps 138:19
|
Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me;
|
|
Ps 138:23
|
Proba me, Deus, et scito cor meum; interroga me, et cognosce semitas meas.
|
|
Ps 139:7
|
Dixi Domino: Deus meus es tu; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.
|
|
Ps 142:10
|
Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam.
|
|
Ps 143:1
|
Psalmus David. Adversus Goliath. Benedictus Dominus Deus meus, qui docet manus meas ad prælium, et digitos meos ad bellum.
|
|
Ps 143:9
|
Deus, canticum novum cantabo tibi; in psalterio decachordo psallam tibi.
|
|
Ps 143:15
|
Beatum dixerunt populum cui hæc sunt; beatus populus cujus Dominus Deus ejus.
|
|
Ps 144:1
|
Laudatio ipsi David. Exaltabo te, Deus meus rex; et benedicam nomini tuo in sæculum, et in sæculum sæculi.
|
|
Ps 145:5
|
Beatus cujus Deus Jacob adjutor ejus, spes ejus in Domino Deo ipsius:
|
|
Ps 145:10
|
Regnabit Dominus in sæcula; Deus tuus, Sion, in generationem et generationem.
|
|
Prov 30:1
|
Verba Congregantis, filii Vomentis. Visio quam locutus est vir cum quo est Deus, et qui Deo secum morante confortatus, ait:
|
|
Eccles 1:13
|
et proposui in animo meo quærere et investigare sapienter de omnibus quæ fiunt sub sole. Hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum, ut occuparentur in ea.
|
|
Eccles 2:26
|
Homini bono in conspectu suo dedit Deus sapientiam, et scientiam, et lætitiam; peccatori autem dedit afflictionem et curam superfluam, ut addat, et congreget, et tradat ei qui placuit Deo; sed et hoc vanitas est, et cassa sollicitudo mentis.
|
|
Eccles 3:10
|
Vidi afflictionem quam dedit Deus filiis hominum, ut distendantur in ea.
|
|
Eccles 3:11
|
Cuncta fecit bona in tempore suo, et mundum tradidit disputationi eorum, ut non inveniat homo opus quod operatus est Deus ab initio usque ad finem.
|
|
Eccles 3:14
|
Didici quod omnia opera quæ fecit Deus perseverent in perpetuum; non possumus eis quidquam addere, nec auferre, quæ fecit Deus ut timeatur.
|
|
Eccles 3:14
|
Didici quod omnia opera quæ fecit Deus perseverent in perpetuum; non possumus eis quidquam addere, nec auferre, quæ fecit Deus ut timeatur.
|
|
Eccles 3:15
|
Quod factum est, ipsum permanet; quæ futura sunt jam fuerunt, et Deus instaurat quod abiit.
|
|
Eccles 3:17
|
et dixi in corde meo: Justum et impium judicabit Deus, et tempus omnis rei tunc erit.
|
|
Eccles 3:18
|
Dixi in corde meo de filiis hominum, ut probaret eos Deus, et ostenderet similes esse bestiis.
|
|
Eccles 5:1
|
Ne temere quid loquaris, neque cor tuum sit velox ad proferendum sermonem coram Deo. Deus enim in cælo, et tu super terram; idcirco sint pauci sermones tui.
|
|
Eccles 5:5
|
Ne dederis os tuum ut peccare facias carnem tuam, neque dicas coram angelo: Non est providentia: ne forte iratus Deus contra sermones tuos dissipet cuncta opera manuum tuarum.
|
|
Eccles 5:17
|
Hoc itaque visum est mihi bonum, ut comedat quis et bibat, et fruatur lætitia ex labore suo quo laboravit ipse sub sole, numero dierum vitæ suæ quos dedit ei Deus; et hæc est pars illius.
|
|
Eccles 5:18
|
Et omni homini cui dedit Deus divitias atque substantiam, potestatemque ei tribuit ut comedat ex eis, et fruatur parte sua, et lætetur de labore suo: hoc est donum Dei.
|
|
Eccles 5:19
|
Non enim satis recordabitur dierum vitæ suæ, eo quod Deus occupet deliciis cor ejus.
|
|
Eccles 6:2
|
vir cui dedit Deus divitias, et substantiam, et honorem, et nihil deest animæ suæ ex omnibus quæ desiderat; nec tribuit ei potestatem Deus ut comedat ex eo, sed homo extraneus vorabit illud: hoc vanitas et miseria magna est.
|
|
Eccles 6:2
|
vir cui dedit Deus divitias, et substantiam, et honorem, et nihil deest animæ suæ ex omnibus quæ desiderat; nec tribuit ei potestatem Deus ut comedat ex eo, sed homo extraneus vorabit illud: hoc vanitas et miseria magna est.
|