|
Tob 6:2
|
Et exivit ut lavaret pedes suos, et ecce piscis immanis exivit ad devorandum eum.
|
|
Tob 6:4
|
Et dixit ei angelus: Apprehende branchiam ejus, et trahe eum ad te. Quod cum fecisset, attraxit eum in siccum, et palpitare cœpit ante pedes ejus.
|
|
Tob 6:4
|
Et dixit ei angelus: Apprehende branchiam ejus, et trahe eum ad te. Quod cum fecisset, attraxit eum in siccum, et palpitare cœpit ante pedes ejus.
|
|
Tob 7:6
|
Et misit se Raguel, et cum lacrimis osculatus est eum, et plorans supra collum ejus,
|
|
Tob 8:14
|
Mitte unam de ancillis tuis, et videat si mortuus est, ut sepeliam eum antequam illucescat dies.
|
|
Tob 9:3
|
Tamen obsecro te ut assumas tibi animalia sive servitia, et vadas ad Gabelum in Rages civitatem Medorum: reddasque ei chirographum suum, et recipias ab eo pecuniam, et roges eum venire ad nuptias meas.
|
|
Tob 9:7
|
Indicavitque ei de Tobia filio Tobiæ, omnia quæ gesta sunt: fecitque eum secum venire ad nuptias.
|
|
Tob 10:6
|
Cui dicebat Tobias: Tace, et noli turbari: sanus est filius noster: satis fidelis est vir ille, cum quo misimus eum.
|
|
Tob 10:7
|
Illa autem nullo modo consolari poterat, sed quotidie exiliens circumspiciebat, et circuibat vias omnes, per quas spes remeandi videbatur, ut procul videret eum, si fieri posset, venientem.
|
|
Tob 10:10
|
Cumque verbis multis rogaret Raguel Tobiam, et ille eum nulla ratione vellet audire, tradidit ei Saram, et dimidiam partem omnis substantiæ suæ in pueris, in puellis, in pecudibus, in camelis, et in vaccis, et in pecunia multa: et salvum atque gaudentem dimisit eum a se,
|
|
Tob 10:10
|
Cumque verbis multis rogaret Raguel Tobiam, et ille eum nulla ratione vellet audire, tradidit ei Saram, et dimidiam partem omnis substantiæ suæ in pueris, in puellis, in pecudibus, in camelis, et in vaccis, et in pecunia multa: et salvum atque gaudentem dimisit eum a se,
|
|
Tob 11:7
|
Dixitque Raphaël ad Tobiam: At ubi introieris domum tuam, statim adora Dominum Deum tuum: et gratias agens ei, accede ad patrem tuum, et osculare eum.
|
|
Tob 11:11
|
Et suscipiens osculatus est eum cum uxore sua, et cœperunt ambo flere præ gaudio.
|
|
Tob 11:16
|
Et glorificabant Deum, ipse videlicet et uxor ejus, et omnes qui sciebant eum.
|
|
Tob 11:19
|
et narravit parentibus suis omnia beneficia Dei, quæ fecisset circa eum per hominem qui eum duxerat.
|
|
Tob 11:19
|
et narravit parentibus suis omnia beneficia Dei, quæ fecisset circa eum per hominem qui eum duxerat.
|
|
Tob 12:3
|
Me duxit et reduxit sanum, pecuniam a Gabelo ipse recepit, uxorem ipse me habere fecit, et dæmonium ab ea ipse compescuit: gaudium parentibus ejus fecit, meipsum a devoratione piscis eripuit, te quoque videre fecit lumen cæli, et bonis omnibus per eum repleti sumus. Quid illi ad hæc poterimus dignum dare?
|
|
Tob 12:4
|
Sed peto te, pater mi, ut roges eum, si forte dignabitur medietatem de omnibus, quæ allata sunt, sibi assumere.
|
|
Tob 12:5
|
Et vocantes eum, pater scilicet et filius, tulerunt eum in partem: et rogare cœperunt ut dignaretur dimidiam partem omnium, quæ attulerant, acceptam habere.
|
|
Tob 12:5
|
Et vocantes eum, pater scilicet et filius, tulerunt eum in partem: et rogare cœperunt ut dignaretur dimidiam partem omnium, quæ attulerant, acceptam habere.
|
|
Tob 12:20
|
Tempus est ergo ut revertar ad eum, qui me misit: vos autem benedicite Deum, et narrate omnia mirabilia ejus.
|
|
Tob 12:21
|
Et cum hæc dixisset, ab aspectu eorum ablatus est, et ultra eum videre non potuerunt.
|
|
Tob 13:3
|
Confitemini Domino, filii Israël, et in conspectu gentium laudate eum:
|
|
Tob 13:4
|
quoniam ideo dispersit vos inter gentes, quæ ignorant eum, ut vos enarretis mirabilia ejus, et faciatis scire eos quia non est alius deus omnipotens præter eum.
|
|
Tob 13:4
|
quoniam ideo dispersit vos inter gentes, quæ ignorant eum, ut vos enarretis mirabilia ejus, et faciatis scire eos quia non est alius deus omnipotens præter eum.
|
|
Tob 14:11
|
et filiis vestris mandate ut faciant justitias et eleemosynas, ut sint memores Dei, et benedicant eum in omni tempore in veritate, et in tota virtute sua.
|
|
Tob 14:16
|
Et completis annis nonaginta novem in timore Domini, cum gaudio sepelierunt eum.
|
|
Iudith 1:5
|
Anno igitur duodecimo regni sui, Nabuchodonosor rex Assyriorum, qui regnabat in Ninive civitate magna, pugnavit contra Arphaxad, et obtinuit eum
|
|
Iudith 2:5
|
et dixit ei: Egredere adversus omne regnum occidentis, et contra eos præcipue, qui contempserunt imperium eum.
|
|
Iudith 3:10
|
excipientes eum cum coronis, et lampadibus, ducentes choros in tympanis, et tibiis.
|
|
Iudith 5:26
|
Et factum est, cum cessasset loqui Achior verba hæc, irati sunt omnes magnates Holofernis, et cogitabant interficere eum, dicentes ad alterutrum:
|
|
Iudith 6:7
|
Tunc Holofernes præcepit servis suis ut comprehenderent Achior, et perducerent eum in Bethuliam, et traderent eum in manus filiorum Israël.
|
|
Iudith 6:7
|
Tunc Holofernes præcepit servis suis ut comprehenderent Achior, et perducerent eum in Bethuliam, et traderent eum in manus filiorum Israël.
|
|
Iudith 6:8
|
Et accipientes eum servi Holofernis, profecti sunt per campestria: sed cum appropinquassent ad montana, exierunt contra eos fundibularii.
|
|
Iudith 6:9
|
Illi autem divertentes a latere montis, ligaverunt Achior ad arborem manibus et pedibus, et sic vinctum restibus dimiserunt eum, et reversi sunt ad dominum suum.
|
|
Iudith 6:10
|
Porro filii Israël descendentes de Bethulia, venerunt ad eum: quem solventes, duxerunt ad Bethuliam, atque in medium populi illum statuentes, percunctati sunt quid rerum esset quod illum vinctum Assyrii reliquissent.
|
|
Iudith 6:12
|
In medio itaque seniorum, et in conspectu omnium, Achior dixit omnia quæ locutus ipse fuerat ab Holoferne interrogatus: et qualiter populus Holofernis voluisset propter hoc verbum interficere eum,
|
|
Iudith 6:13
|
et quemadmodum ipse Holofernes iratus jusserit eum Israëlitis hac de causa tradi: ut, dum vicerit filios Israël, tunc et ipsum Achior diversis jubeat interire suppliciis, propter hoc quod dixisset: Deus cæli defensor eorum est.
|
|
Iudith 6:19
|
Tunc Ozias, finito consilio, suscepit eum in domum suam, et fecit ei cœnam magnam.
|
|
Iudith 9:13
|
capiatur laqueo oculorum suorum in me, et percuties eum ex labiis caritatis meæ.
|
|
Iudith 9:15
|
Erit enim hoc memoriale nominis tui, cum manus feminæ dejecerit eum.
|
|
Iudith 10:18
|
Dixeruntque ad eum satellites ejus: Quis contemnat populum Hebræorum, qui tam decoras mulieres habent, ut non pro his merito pugnare contra eos debeamus?
|
|
Iudith 10:20
|
et cum in faciem ejus intendisset, adoravit eum, prosternens se super terram. Et elevaverunt eam servi Holofernis, jubente domino suo.
|
|
Iudith 11:2
|
populus autem tuus, si non contempsisset me, non levassem lanceam meam super eum.
|
|
Iudith 11:8
|
Constat enim, Deum nostrum sic peccatis offensum, ut mandaverit per prophetas suos ad populum, quod tradat eum pro peccatis suis.
|
|
Iudith 14:4
|
Cumque duces eorum cucurrerint ad tabernaculum Holofernis, et invenerint eum truncum in suo sanguine volutatum, decidet super eos timor.
|
|
Iudith 16:7
|
Dominus autem omnipotens nocuit eum, et tradidit eum in manus feminæ, et confodit eum.
|
|
Iudith 16:7
|
Dominus autem omnipotens nocuit eum, et tradidit eum in manus feminæ, et confodit eum.
|
|
Iudith 16:7
|
Dominus autem omnipotens nocuit eum, et tradidit eum in manus feminæ, et confodit eum.
|
|
Iudith 16:8
|
Non enim cecidit potens eorum a juvenibus, nec filii Titan percusserunt eum, nec excelsi gigantes opposuerunt se illi: sed Judith filia Merari in specie faciei suæ dissolvit eum.
|