|
Gen 2:15
|
Tulit ergo Dominus Deus hominem, et posuit eum in paradiso voluptatis, ut operaretur, et custodiret illum:
|
|
Gen 3:23
|
Et emisit eum Dominus Deus de paradiso voluptatis, ut operaretur terram de qua sumptus est.
|
|
Gen 4:6
|
Dixitque Dominus ad eum: Quare iratus es? et cur concidit facies tua?
|
|
Gen 4:8
|
Dixitque Cain ad Abel fratrem suum: Egrediamur foras. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus fratrem suum Abel, et interfecit eum.
|
|
Gen 4:10
|
Dixitque ad eum: Quid fecisti? vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra.
|
|
Gen 4:15
|
Dixitque ei Dominus: Nequaquam ita fiet: sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur. Posuitque Dominus Cain signum, ut non interficeret eum omnis qui invenisset eum.
|
|
Gen 4:15
|
Dixitque ei Dominus: Nequaquam ita fiet: sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur. Posuitque Dominus Cain signum, ut non interficeret eum omnis qui invenisset eum.
|
|
Gen 5:24
|
Ambulavitque cum Deo, et non apparuit: quia tulit eum Deus.
|
|
Gen 6:6
|
pœnituit eum quod hominum fecisset in terra. Et tactus dolore cordis intrinsecus,
|
|
Gen 7:1
|
Dixitque Dominus ad eum: Ingredere tu et omnis domus tua in arcam: te enim vidi justum coram me in generatione hac.
|
|
Gen 7:16
|
Et quæ ingressa sunt, masculus et femina ex omni carne introierunt, sicut præceperat ei Deus: et inclusit eum Dominus deforis.
|
|
Gen 8:8
|
Emisit quoque columbam post eum, ut videret si jam cessassent aquæ super faciem terræ.
|
|
Gen 8:9
|
Quæ cum non invenisset ubi requiesceret pes ejus, reversa est ad eum in arcam: aquæ enim erant super universam terram: extenditque manum, et apprehensam intulit in arcam.
|
|
Gen 8:11
|
At illa venit ad eum ad vesperam, portans ramum olivæ virentibus foliis in ore suo: intellexit ergo Noë quod cessassent aquæ super terram.
|
|
Gen 8:12
|
Expectavitque nihilominus septem alios dies: et emisit columbam, quæ non est reversa ultra ad eum.
|
|
Gen 12:20
|
Præcepitque Pharao super Abram viris: et deduxerunt eum, et uxorem illius, et omnia quæ habebat.
|
|
Gen 15:4
|
Statimque sermo Domini factus est ad eum, dicens: Non erit hic hæres tuus, sed qui egredietur de utero tuo, ipsum habebis hæredem.
|
|
Gen 15:5
|
Eduxitque eum foras, et ait illi: Suspice cælum, et numera stellas, si potes. Et dixit ei: Sic erit semen tuum.
|
|
Gen 15:7
|
Dixitque ad eum: Ego Dominus qui eduxi te de Ur Chaldæorum ut darem tibi terram istam, et possideres eam.
|
|
Gen 15:12
|
Cumque sol occumberet, sopor irruit super Abram, et horror magnus et tenebrosus invasit eum.
|
|
Gen 15:13
|
Dictumque est ad eum: Scito prænoscens quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua, et subjicient eos servituti, et affligent quadringentis annis.
|
|
Gen 16:12
|
Hic erit ferus homo: manus ejus contra omnes, et manus omnium contra eum: et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula.
|
|
Gen 17:1
|
Postquam vero nonaginta et novem annorum esse cœperat, apparuit ei Dominus, dixitque ad eum: Ego Deus omnipotens: ambula coram me, et esto perfectus.
|
|
Gen 17:19
|
Et ait Deus ad Abraham: Sara uxor tua pariet tibi filium, vocabisque nomen ejus Isaac, et constituam pactum meum illi in fœdus sempiternum, et semini ejus post eum.
|
|
Gen 17:20
|
Super Ismaël quoque exaudivi te: ecce, benedicam ei, et augebo, et multiplicabo eum valde: duodecim duces generabit, et faciam illum in gentem magnam.
|
|
Gen 18:2
|
Cumque elevasset oculos, apparuerunt ei tres viri stantes prope eum: quos cum vidisset, cucurrit in occursum eorum de ostio tabernaculi, et adoravit in terram.
|
|
Gen 18:9
|
Cumque comedissent, dixerunt ad eum: Ubi est Sara uxor tua? Ille respondit: Ecce in tabernaculo est.
|
|
Gen 18:19
|
Scio enim quod præcepturus sit filiis suis, et domui suæ post se ut custodiant viam Domini, et faciant judicium et justitiam: ut adducat Dominus propter Abraham omnia quæ locutus est ad eum.
|
|
Gen 18:26
|
Dixitque Dominus ad eum: Si invenero Sodomis quinquaginta justos in medio civitatis, dimittam omni loco propter eos.
|
|
Gen 18:29
|
Rursumque locutus est ad eum: Sin autem quadraginta ibi inventi fuerint, quid facies? Ait: Non percutiam propter quadraginta.
|
|
Gen 19:3
|
Compulit illos oppido ut diverterent ad eum: ingressisque domum illius fecit convivium, et coxit azyma, et comederunt.
|
|
Gen 19:15
|
Cumque esset mane, cogebant eum angeli, dicentes: Surge, tolle uxorem tuam, et duas filias quas habes: ne et tu pariter pereas in scelere civitatis.
|
|
Gen 19:17
|
Eduxeruntque eum, et posuerunt extra civitatem: ibique locuti sunt ad eum, dicentes: Salva animam tuam: noli respicere post tergum, nec stes in omni circa regione: sed in monte salvum te fac, ne et tu simul pereas.
|
|
Gen 19:17
|
Eduxeruntque eum, et posuerunt extra civitatem: ibique locuti sunt ad eum, dicentes: Salva animam tuam: noli respicere post tergum, nec stes in omni circa regione: sed in monte salvum te fac, ne et tu simul pereas.
|
|
Gen 19:21
|
Dixitque ad eum: Ecce etiam in hoc suscepi preces tuas, ut non subvertam urbem pro qua locutus es.
|
|
Gen 19:32
|
Veni, inebriemus eum vino, dormiamusque cum eo, ut servare possimus ex patre nostro semen.
|
|
Gen 20:6
|
Dixitque ad eum Deus: Et ego scio quod simplici corde feceris: et ideo custodivi te ne peccares in me, et non dimisi ut tangeres eam.
|
|
Gen 21:4
|
et circumcidit eum octavo die, sicut præceperat ei Deus,
|
|
Gen 21:18
|
Surge, tolle puerum, et tene manum illius: quia in gentem magnam faciam eum.
|
|
Gen 22:1
|
Quæ postquam gesta sunt, tentavit Deus Abraham, et dixit ad eum: Abraham, Abraham. At ille respondit: Adsum.
|
|
Gen 22:2
|
Ait illi: Tolle filium tuum unigenitum, quem diligis, Isaac, et vade in terram visionis, atque ibi offeres eum in holocaustum super unum montium quem monstravero tibi.
|
|
Gen 22:9
|
Et venerunt ad locum quem ostenderat ei Deus, in quo ædificavit altare, et desuper ligna composuit; cumque alligasset Isaac filium suum, posuit eum in altare super struem lignorum.
|
|
Gen 24:31
|
dixitque ad eum: Ingredere, benedicte Domini: cur foris stas? præparavi domum, et locum camelis.
|
|
Gen 24:32
|
Et introduxit eum in hospitium: ac destravit camelos, deditque paleas et fœnum, et aquam ad lavandos pedes ejus, et virorum qui venerant cum eo.
|
|
Gen 25:9
|
Et sepelierunt eum Isaac et Ismaël filii sui in spelunca duplici, quæ sita est in agro Ephron filii Seor Hethæi, e regione Mambre,
|
|
Gen 25:21
|
Deprecatusque est Isaac Dominum pro uxore sua, eo quod esset sterilis: qui exaudivit eum, et dedit conceptum Rebeccæ.
|
|
Gen 25:25
|
Qui prior egressus est, rufus erat, et totus in morem pellis hispidus: vocatumque est nomen ejus Esau. Protinus alter egrediens, plantam fratris tenebat manu: et idcirco appellavit eum Jacob.
|
|
Gen 26:7
|
Qui cum interrogaretur a viris loci illius super uxore sua, respondit: Soror mea est: timuerat enim confiteri quod sibi esset sociata conjugio, reputans ne forte interficerent eum propter illius pulchritudinem.
|
|
Gen 26:8
|
Cumque pertransissent dies plurimi, et ibidem moraretur, prospiciens Abimelech rex Palæstinorum per fenestram, vidit eum jocantem cum Rebecca uxore sua.
|
|
Gen 26:21
|
Foderunt autem et alium: et pro illo quoque rixati sunt, appellavitque eum Inimicitias.
|