Ις το τελος συνεσεως τω δαυιδ
εν τω ελθειν δωηκ τον ιδουμαιον και αναγγειλαι τω σαουλ και ειπειν αυτω ηλθεν δαυιδ εις τον οικον αβιμελεχ
τι εγκαυχα εν κακια ο δυνατος ανομιαν ολην την ημεραν
αδικιαν ελογισατο η γλωσσα σου ωσει ξυρον ηκονημενον εποιησας δολον
ηγαπησας κακιαν υπερ αγαθωσυνην αδικιαν υπερ το λαλησαι δικαιοσυνην διαψαλμα
ηγαπησας παντα τα ρηματα καταποντισμου γλωσσαν δολιαν
δια τουτο ο θεος καθελει σε εις τελος εκτιλαι σε και μεταναστευσαι σε απο σκηνωματος και το ριζωμα σου εκ γης ζωντων διαψαλμα
και οψονται δικαιοι και φοβηθησονται και επ' αυτον γελασονται και ερουσιν
ιδου ανθρωπος ος ουκ εθετο τον θεον βοηθον αυτου αλλ' επηλπισεν επι το πληθος του πλουτου αυτου και εδυναμωθη επι τη ματαιοτητι αυτου
εγω δε ωσει ελαια κατακαρπος εν τω οικω του θεου ηλπισα επι το ελεος του θεου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος
εξομολογησομαι σοι εις τον αιωνα οτι εποιησας και υπομενω το ονομα σου οτι χρηστον εναντιον των οσιων σου
Pater
Filius
Spiritus Sanctus
Angelorum
Satan
Commentarium
Nexus
Graphice
Atlas