|
Esth 9:6
|
in tantum ut etiam in Susan quingentos viros interficerent, extra decem filios Aman Agagitæ hostis Judæorum: quorum ista sunt nomina:
|
|
Esth 9:14
|
Præcepitque rex ut ita fieret. Statimque in Susan pependit edictum, et decem filii Aman suspensi sunt.
|
|
Esth 9:15
|
Congregatis Judæis quartadecima die mensis Adar, interfecti sunt in Susan trecenti viri: nec eorum ab illis direpta substantia est.
|
|
Esth 9:18
|
At hi, qui in urbe Susan cædem exercuerant, tertiodecimo et quartodecimo die ejusdem mensis in cæde versati sunt: quintodecimo autem die percutere desierunt. Et idcirco eumdem diem constituerunt solemnem epularum atque lætitiæ.
|
|
Esth 9:22
|
quia in ipsis diebus se ulti sunt Judæi de inimicis suis, et luctus atque tristitia in hilaritatem gaudiumque conversa sunt, essentque dies isti epularum atque lætitiæ, et mitterent sibi invicem ciborum partes, et pauperibus munuscula largirentur.
|
|
Esth 9:22
|
quia in ipsis diebus se ulti sunt Judæi de inimicis suis, et luctus atque tristitia in hilaritatem gaudiumque conversa sunt, essentque dies isti epularum atque lætitiæ, et mitterent sibi invicem ciborum partes, et pauperibus munuscula largirentur.
|
|
Esth 9:26
|
atque ex illo tempore dies isti appellati sunt phurim, id est sortium: eo quod phur, id est sors, in urnam missa fuerit. Et cuncta, quæ gesta sunt, epistolæ, id est libri hujus volumine continentur:
|
|
Esth 9:26
|
atque ex illo tempore dies isti appellati sunt phurim, id est sortium: eo quod phur, id est sors, in urnam missa fuerit. Et cuncta, quæ gesta sunt, epistolæ, id est libri hujus volumine continentur:
|
|
Esth 9:27
|
quæque sustinuerunt, et quæ deinceps immutata sunt, susceperunt Judæi super se et semen suum, et super cunctos, qui religioni eorum voluerunt copulari, ut nulli liceat duos hos dies absque solemnitate transigere: quos scriptura testatur, et certa expetunt tempora, annis sibi jugiter succedentibus.
|
|
Esth 9:28
|
Isti sunt dies, quos nulla umquam delebit oblivio: et per singulas generationes cunctæ in toto orbe provinciæ celebrabunt: nec est ulla civitas, in qua dies phurim, id est sortium, non observentur a Judæis, et ab eorum progenie, quæ his cæremoniis obligata est.
|
|
Esth 10:2
|
cujus fortitudo et imperium, et dignitas atque sublimitas, qua exaltavit Mardochæum, scripta sunt in libris Medorum, atque Persarum:
|
|
Esth 10:4
|
Dixitque Mardochæus: A Deo facta sunt ista.
|
|
Esth 10:8
|
Gentes, quæ convenerant: hi sunt, qui conati sunt delere nomen Judæorum.
|
|
Esth 10:8
|
Gentes, quæ convenerant: hi sunt, qui conati sunt delere nomen Judæorum.
|
|
Esth 11:7
|
Ad quorum clamorem cunctæ concitatæ sunt nationes, ut pugnarent contra gentem justorum.
|
|
Esth 11:11
|
Lux et sol ortus est, et humiles exaltati sunt, et devoraverunt inclytos.
|
|
Esth 13:1
|
Rex maximus Artaxerxes ab India usque Æthiopiam centum viginti septem provinciarum principibus, et ducibus, qui ejus imperio subjecti sunt, salutem.
|
|
Esth 13:9
|
et dixit: Domine, Domine rex omnipotens, in ditione enim tua cuncta sunt posita, et non est qui possit tuæ resistere voluntati, si decreveris salvare Israël.
|
|
Esth 14:11
|
Ne tradas, Domine, sceptrum tuum his, qui non sunt, ne rideant ad ruinam nostram: sed converte consilium eorum super eos, et eum, qui in nos cœpit sævire, disperde.
|
|
Esth 16:2
|
Multi bonitate principum et honore, qui in eos collatus est, abusi sunt in superbiam:
|
|
Esth 16:4
|
Nec contenti sunt gratias non agere beneficiis, et humanitatis in se jura violare, sed Dei quoque cuncta cernentis arbitrantur se posse fugere sententiam.
|
|
Iob 1:2
|
Natique sunt ei septem filii, et tres filiæ.
|
|
Iob 1:12
|
Dixit ergo Dominus ad Satan: Ecce universa quæ habet in manu tua sunt; tantum in eum ne extendas manum tuam. Egressusque est Satan a facie Domini.
|
|
Iob 1:19
|
repente ventus vehemens irruit a regione deserti, et concussit quatuor angulos domus, quæ corruens oppressit liberos tuos, et mortui sunt; et effugi ego solus, ut nuntiarem tibi.
|
|
Iob 3:8
|
Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan.
|
|
Iob 3:19
|
Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
|
|
Iob 3:20
|
Quare misero data est lux, et vita his qui in amaritudine animæ sunt?
|
|
Iob 4:7
|
Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit; aut quando recti deleti sunt?
|
|
Iob 4:10
|
Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
|
|
Iob 4:11
|
Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
|
|
Iob 4:14
|
pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt;
|
|
Iob 4:18
|
Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem;
|
|
Iob 6:3
|
Quasi arena maris hæc gravior appareret; unde et verba mea dolore sunt plena;
|
|
Iob 6:4
|
quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
|
|
Iob 6:7
|
Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc, præ angustia, cibi mei sunt.
|
|
Iob 6:18
|
Involutæ sunt semitæ gressuum eorum; ambulabunt in vacuum, et peribunt.
|
|
Iob 6:20
|
Confusi sunt, quia speravi, venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
|
|
Iob 6:20
|
Confusi sunt, quia speravi, venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
|
|
Iob 7:6
|
Dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur; et consumpti sunt absque ulla spe.
|
|
Iob 7:16
|
Desperavi, nequaquam ultra jam vivam; parce mihi, nihil enim sunt dies mei.
|
|
Iob 8:9
|
(hesterni quippe sumus, et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
|
|
Iob 10:4
|
Numquid oculi carnei tibi sunt? aut sicut videt homo, et tu videbis?
|
|
Iob 10:5
|
Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,
|
|
Iob 14:5
|
Breves dies hominis sunt: numerus mensium ejus apud te est: constituisti terminos ejus, qui præteriri non poterunt.
|
|
Iob 15:10
|
Et senes et antiqui sunt in nobis, multo vetustiores quam patres tui.
|
|
Iob 15:15
|
Ecce inter sanctos ejus nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu ejus.
|
|
Iob 15:28
|
Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ.
|
|
Iob 16:8
|
Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
|
|
Iob 16:11
|
Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam: saciati sunt pœnis meis.
|
|
Iob 17:7
|
Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
|