Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

suam

Iudith 16:25 Post dies autem illos, unusquisque rediit in domum suam: et Judith magna facta est in Bethulia, et præclarior erat universæ terræ Israël.
Iudith 16:28 Mansit autem in domo viri sui annos centum quinque, et dimisit abram suam liberam, et defuncta est ac sepulta cum viro suo in Bethulia.
Esth 2:10 Quæ noluit indicare ei populum et patriam suam: Mardochæus enim præceperat ei, ut de hac re omnino reticeret:
Esth 5:10 et dissimulata ira, reversus in domum suam, convocavit ad se amicos suos, et Zares uxorem suam:
Esth 5:10 et dissimulata ira, reversus in domum suam, convocavit ad se amicos suos, et Zares uxorem suam:
Esth 6:12 Reversusque est Mardochæus ad januam palatii: et Aman festinavit ire in domum suam, lugens et operto capite:
Esth 8:2 Tulitque rex annulum, quem ab Aman recipi jusserat, et tradidit Mardochæo. Esther autem constituit Mardochæum super domum suam.
Iob 6:9 Et qui cœpit, ipse me conterat; solvat manum suam, et succidat me?
Iob 7:10 Nec revertetur ultra in domum suam, neque cognoscet eum amplius locus ejus.
Iob 8:15 Innitetur super domum suam, et non stabit; fulciet eam, et non consurget.
Iob 9:33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Iob 9:34 Auferat a me virgam suam, et pavor ejus non me terreat.
Iob 15:25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est.
Iob 15:29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia ejus, nec mittet in terra radicem suam.
Iob 17:9 Et tenebit justus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
Iob 21:20 Videbunt oculi ejus interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
Iob 23:14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
Iob 26:9 Qui tenet vultum solii sui, et expandit super illud nebulam suam.
Iob 27:1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit:
Iob 27:18 Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.
Iob 28:9 Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
Iob 29:1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit:
Iob 29:10 Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
Iob 30:11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
Iob 33:26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam.
Iob 33:28 Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
Iob 38:41 Quis præparat corvo escam suam, quando pulli ejus clamant ad Deum, vagantes, eo quod non habeant cibos?
Iob 40:12 Stringit caudam suam quasi cedrum: nervi testiculorum ejus perplexi sunt.
Ps 9:32 Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus; avertit faciem suam, ne videat in finem.
Ps 10:6 Dominus interrogat justum et impium; qui autem diligit iniquitatem, odit animam suam.
Ps 14:5 qui pecuniam suam non dedit ad usuram, et munera super innocentem non accepit. Qui facit hæc non movebitur in æternum.
Ps 17:14 Et intonuit de cælo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis.
Ps 21:25 Timeat eum omne semen Israël, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis; nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.
Ps 23:4 Innocens manibus et mundo corde, qui non accepit in vano animam suam, nec juravit in dolo proximo suo.
Ps 30:22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
Ps 36:24 Cum ceciderit, non collidetur, quia Dominus supponit manum suam.
Ps 39:16 Ferant confestim confusionem suam, qui dicunt mihi: Euge, euge!
Ps 41:9 In die mandavit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum ejus; apud me oratio Deo vitæ meæ.
Ps 45:7 Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra.
Ps 46:5 Elegit nobis hæreditatem suam; speciem Jacob quam dilexit.
Ps 46:9 Regnabit Deus super gentes; Deus sedet super sedem sanctam suam.
Ps 48:8 Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam,
Ps 54:21 Extendit manum suam in retribuendo; contaminaverunt testamentum ejus;
Ps 56:4 Misit de cælo, et liberavit me; dedit in opprobrium conculcantes me. Misit Deus misericordiam suam et veritatem suam,
Ps 56:4 Misit de cælo, et liberavit me; dedit in opprobrium conculcantes me. Misit Deus misericordiam suam et veritatem suam,
Ps 65:20 Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam, et misericordiam suam a me.
Ps 72:19 Quomodo facti sunt in desolationem? subito defecerunt; perierunt propter iniquitatem suam.
Ps 76:9 aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
Ps 77:7 ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei, et mandata ejus exquirant;
Ps 77:38 Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam, et non accendit omnem iram suam.