|
II Esd 3:10
|
Et juxta eum ædificavit Jedaia filius Haromaph contra domum suam: et juxta eum ædificavit Hattus filius Haseboniæ.
|
|
II Esd 3:23
|
Post eum ædificavit Benjamin et Hasub contra domum suam: et post eum ædificavit Azarias filius Maasiæ filii Ananiæ contra domum suam.
|
|
II Esd 3:23
|
Post eum ædificavit Benjamin et Hasub contra domum suam: et post eum ædificavit Azarias filius Maasiæ filii Ananiæ contra domum suam.
|
|
II Esd 3:28
|
Sursum autem a porta equorum ædificaverunt sacerdotes, unusquisque contra domum suam.
|
|
II Esd 3:29
|
Post eos ædificavit Sadoc filius Emmer contra domum suam. Et post eum ædificavit Semaia filius Secheniæ, custos portæ orientalis.
|
|
II Esd 7:3
|
et dixi eis: Non aperiantur portæ Jerusalem usque ad calorem solis. Cumque adhuc assisterent, clausæ portæ sunt, et oppilatæ: et posui custodes de habitatoribus Jerusalem, singulos per vices suas, et unumquemque contra domum suam.
|
|
II Esd 7:6
|
Isti filii provinciæ, qui ascenderunt de captivitate migrantium, quos transtulerat Nabuchodonosor rex Babylonis, et reversi sunt in Jerusalem, et in Judæam, unusquisque in civitatem suam.
|
|
II Esd 7:64
|
Hi quæsierunt scripturam suam in censu, et non invenerunt: et ejecti sunt de sacerdotio.
|
|
II Esd 9:17
|
Et noluerunt audire, et non sunt recordati mirabilium tuorum quæ feceras eis. Et induraverunt cervices suas, et dederunt caput ut converterentur ad servitutem suam, quasi per contentionem. Tu autem Deus propitius, clemens, et misericors, longanimis, et multæ miserationis, non dereliquisti eos,
|
|
II Esd 9:29
|
Et contestatus es eos ut reverterentur ad legem tuam. Ipsi vero superbe egerunt, et non audierunt mandata tua, et in judiciis tuis peccaverunt, quæ faciet homo, et vivet in eis: et dederunt humerum recedentem, et cervicem suam induraverunt, nec audierunt.
|
|
II Esd 9:37
|
Et fruges ejus multiplicantur regibus, quos posuisti super nos propter peccata nostra, et corporibus nostris dominantur, et jumentis nostris secundum voluntatem suam, et in tribulatione magna sumus.
|
|
II Esd 13:10
|
Et cognovi quod partes Levitarum non fuissent datæ: et fugisset unusquisque in regionem suam de Levitis, et cantoribus, et de his qui ministrabant:
|
|
Tob 1:12
|
(cum omnes ederent ex cibis gentilium), iste custodivit animam suam, et numquam contaminatus est in escis eorum.
|
|
Tob 1:19
|
Tobias quotidie pergebat per omnem cognationem suam, et consolabatur eos, dividebatque unicuique, prout poterat, de facultatibus suis:
|
|
Tob 1:21
|
Denique cum reversus esset rex Sennacherib fugiens a Judæa plagam, quam circa eum fecerat Deus propter blasphemiam suam, et iratus multos occideret ex filiis Israël, Tobias sepeliebat corpora eorum.
|
|
Tob 1:25
|
et reversus est Tobias in domum suam, omnisque facultas ejus restituta est ei.
|
|
Tob 2:4
|
tollensque illud portavit ad domum suam occulte, ut dum sol occubuisset, caute sepeliret eum.
|
|
Tob 2:10
|
Contigit autem ut quadam die fatigatus a sepultura, veniens in domum suam, jactasset se juxta parietem, et obdormisset,
|
|
Tob 2:18
|
quoniam filii sanctorum sumus, et vitam illam expectamus, quam Deus daturus est his, qui fidem suam numquam mutant ab eo.
|
|
Tob 4:1
|
Igitur cum Tobias putaret orationem suam exaudiri ut mori potuisset, vocavit ad se Tobiam filium suum,
|
|
Tob 7:15
|
Et apprehendens dexteram filiæ suæ, dexteræ Tobiæ tradidit, dicens: Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob vobiscum sit, et ipse conjungat vos, impleatque benedictionem suam in vobis.
|
|
Tob 7:18
|
Vocavitque Raguel ad se Annam uxorem suam, et præcepit ei ut præpararet alterum cubiculum.
|
|
Tob 7:19
|
Et introduxit illuc Saram filiam suam, et lacrimata est.
|
|
Tob 8:13
|
Cumque parassent fossam, reversus Raguel ad uxorem suam, dixit ei:
|
|
Tob 10:12
|
Et apprehendentes parentes filiam suam, osculati sunt eam: et dimiserunt ire,
|
|
Tob 12:6
|
Tunc dixit eis occulte: Benedicite Deum cæli, et coram omnibus viventibus confitemini ei, quia fecit vobiscum misericordiam suam.
|
|
Tob 12:16
|
Cumque hæc audissent, turbati sunt, et trementes ceciderunt super terram in faciem suam.
|
|
Tob 13:5
|
Ipse castigavit nos propter iniquitates nostras, et ipse salvabit nos propter misericordiam suam.
|
|
Tob 13:7
|
Ego autem in terra captivitatis meæ confitebor illi: quoniam ostendit majestatem suam in gentem peccatricem.
|
|
Tob 13:8
|
Convertimini itaque peccatores, et facite justitiam coram Deo, credentes quod faciat vobiscum misericordiam suam.
|
|
Tob 13:19
|
Anima mea, benedic Dominum, quoniam liberavit Jerusalem civitatem suam a cunctis tribulationibus ejus Dominus Deus noster.
|
|
Iudith 2:3
|
dixitque cogitationem suam in eo esse, ut omnem terram suo subjugaret imperio.
|
|
Iudith 2:8
|
Omnemque expeditionem suam fecit præire in multitudine innumerabilium camelorum, cum his quæ exercitibus sufficerent copiose, boum quoque armenta, gregesque ovium, quorum non erat numerus.
|
|
Iudith 5:22
|
Nam et ante hos annos cum recessissent a via, quam dederat illis Deus, ut ambularent in ea, exterminati sunt præliis a multis nationibus, et plurimi eorum captivi abducti sunt in terram non suam.
|
|
Iudith 6:19
|
Tunc Ozias, finito consilio, suscepit eum in domum suam, et fecit ei cœnam magnam.
|
|
Iudith 7:4
|
Filii autem Israël, ut viderunt multitudinem illorum, prostraverunt se super terram, mittentes cinerem super capita sua, unanimes orantes ut Deus Israël misericordiam suam ostenderet super populum suum.
|
|
Iudith 7:9
|
Ut ergo sine congressione pugnæ possis superare eos, pone custodes fontium, ut non hauriant aquam ex eis, et sine gladio interficies eos, vel certe fatigati tradent civitatem suam, quam putant in montibus positam superari non posse.
|
|
Iudith 7:24
|
Forsitan enim indignationem suam abscindet, et dabit gloriam nomini suo.
|
|
Iudith 8:17
|
dicamus flentes Domino, ut secundum voluntatem suam sic faciat nobiscum misericordiam suam: ut sicut conturbatum est cor nostrum in superbia eorum, ita etiam de nostra humilitate gloriemur:
|
|
Iudith 8:17
|
dicamus flentes Domino, ut secundum voluntatem suam sic faciat nobiscum misericordiam suam: ut sicut conturbatum est cor nostrum in superbia eorum, ita etiam de nostra humilitate gloriemur:
|
|
Iudith 8:24
|
Illi autem, qui tentationes non susceperunt cum timore Domini, et impatientiam suam et improperium murmurationis suæ contra Dominum protulerunt,
|
|
Iudith 10:2
|
Vocavitque abram suam, et descendens in domum suam, abstulit a se cilicium, et exuit se vestimentis viduitatis suæ,
|
|
Iudith 10:2
|
Vocavitque abram suam, et descendens in domum suam, abstulit a se cilicium, et exuit se vestimentis viduitatis suæ,
|
|
Iudith 12:9
|
Et introiens, munda manebat in tabernaculo usque dum acciperet escam suam in vespere.
|
|
Iudith 13:11
|
Et post pusillum exivit, et tradidit caput Holofernis ancillæ suæ, et jussit ut mitteret illud in peram suam.
|
|
Iudith 13:12
|
Et exierunt duæ, secundum consuetudinem suam, quasi ad orationem, et transierunt castra, et gyrantes vallem, venerunt ad portam civitatis.
|
|
Iudith 13:18
|
et in me ancilla sua adimplevit misericordiam suam, quam promisit domui Israël: et interfecit in manu mea hostem populi sui hac nocte.
|
|
Iudith 13:20
|
Vivit autem ipse Dominus, quoniam custodivit me angelus ejus et hinc euntem, et ibi commorantem, et inde huc revertentem, et non permisit me Dominus ancillam suam coinquinari, sed sine pollutione peccati revocavit me vobis gaudentem in victoria sua, in evasione mea, et in liberatione vestra.
|
|
Iudith 13:29
|
Videns autem Achior caput Holofernis, angustiatus præ pavore cecidit in faciem suam super terram, et æstuavit anima ejus.
|
|
Iudith 16:10
|
Unxit faciem suam unguento, et colligavit cincinnos suos mitra; accepit stolam novem ad decipiendum illum.
|