|
Num 6:22
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 8:1
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 8:5
|
Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 8:23
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 9:1
|
Locutus est Dominus ad Moysen in deserto Sinai anno secundo, postquam egressi sunt de terra Ægypti, mense primo, dicens:
|
|
Num 9:9
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 10:1
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 11:27
|
Cumque prophetarent in castris, cucurrit puer, et nuntiavit Moysi, dicens: Eldad et Medad prophetant in castris.
|
|
Num 12:13
|
Clamavitque Moyses ad Dominum, dicens: Deus, obsecro, sana eam.
|
|
Num 13:2
|
Ibique locutus est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 14:17
|
Magnificetur ergo fortitudo Domini sicut jurasti, dicens:
|
|
Num 14:26
|
Locutusque est Dominus ad Moysen et Aaron, dicens:
|
|
Num 15:1
|
Locutus est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 15:16
|
Locutus est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 16:34
|
At vero omnis Israël, qui stabat per gyrum, fugit ad clamorem pereuntium, dicens: Ne forte et nos terra deglutiat.
|
|
Num 16:36
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 16:41
|
Murmuravit autem omnis multitudo filiorum Israël sequenti die contra Moysen et Aaron, dicens: Vos interfecistis populum Domini.
|
|
Num 17:1
|
Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 18:25
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 19:1
|
Locutusque est Dominus ad Moysen et Aaron, dicens:
|
|
Num 20:7
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 21:21
|
Misit autem Israël nuntios ad Sehon regem Amorrhæorum, dicens:
|
|
Num 22:11
|
dicens: Ecce populus qui egressus est de Ægypto, operuit superficiem terræ: veni, et maledic ei, si quomodo possim pugnans abigere eum.
|
|
Num 25:16
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 26:52
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 31:1
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 32:10
|
Qui iratus juravit, dicens:
|
|
Num 34:1
|
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
|
|
Num 34:13
|
Præcepitque Moyses filiis Israël, dicens: Hæc erit terra, quam possidebitis sorte, et quam jussit Dominus dari novem tribubus, et dimidiæ tribui.
|
|
Deut 1:6
|
Dominus Deus noster locutus est ad nos in Horeb, dicens: Sufficit vobis quod in hoc monte mansistis:
|
|
Deut 1:16
|
Præcepique eis, dicens: Audite illos, et quod justum est judicate: sive civis sit ille, sive peregrinus.
|
|
Deut 2:4
|
et populo præcipe, dicens: Transibitis per terminos fratrum vestrorum filiorum Esau, qui habitant in Seir, et timebunt vos.
|
|
Deut 2:17
|
locutus est Dominus ad me, dicens:
|
|
Deut 2:26
|
Misi ergo nuntios de solitudine Cademoth ad Sehon regem Hesebon verbis pacificis, dicens:
|
|
Deut 3:18
|
Præcepique vobis in tempore illo, dicens: Dominus Deus vester dat vobis terram hanc in hæreditatem: expediti præcedite fratres vestros filios Israël omnes viri robusti,
|
|
Deut 3:21
|
Josue quoque in tempore illo præcepi, dicens: Oculi tui viderunt quæ fecit Dominus Deus vester duobus his regibus: sic faciet omnibus regnis, ad quæ transiturus es.
|
|
Deut 3:23
|
Precatusque sum Dominum in tempore illo, dicens:
|
|
Deut 4:10
|
a die in quo stetisti coram Domino Deo tuo in Horeb, quando Dominus locutus est mihi, dicens: Congrega ad me populum, ut audiant sermones meos, et discant timere me omni tempore quo vivunt in terra, doceantque filios suos.
|
|
Deut 6:20
|
Cumque interrogaverit te filius tuus cras, dicens: Quid sibi volunt testimonia hæc, et cæremoniæ, atque judicia, quæ præcepit Dominus Deus noster nobis?
|
|
Deut 9:23
|
et quando misit vos de Cadesbarne, dicens: Ascendite, et possidete terram, quam dedi vobis, et contempsistis imperium Domini Dei vestri, et non credidistis ei, neque vocem ejus audire voluistis:
|
|
Deut 12:30
|
cave ne imiteris eas, postquam te fuerint introëunte subversæ, et requiras cæremonias earum, dicens: Sicut coluerunt gentes istæ deos suos, ita et ego colam.
|
|
Deut 13:6
|
Si tibi voluerit persuadere frater tuus filius matris tuæ, aut filius tuus vel filia, sive uxor quæ est in sinu tuo, aut amicus, quem diligis ut animam tuam, clam dicens: Eamus, et serviamus diis alienis, quos ignoras tu, et patres tui,
|
|
Deut 27:11
|
Præcepitque Moyses populo in die illo, dicens:
|
|
Deut 29:19
|
Cumque audierit verba juramenti hujus, benedicat sibi in corde suo, dicens: Pax erit mihi, et ambulabo in pravitate cordis mei: et absumat ebria sitientem,
|
|
Deut 31:10
|
Præcepitque eis, dicens: Post septem annos, anno remissionis, in solemnitate tabernaculorum,
|
|
Deut 31:25
|
præcepit Levitis, qui portabant arcam fœderis Domini, dicens:
|
|
Deut 32:48
|
Locutusque est Dominus ad Moysen in eadem die, dicens:
|
|
Deut 34:4
|
Dixitque Dominus ad eum: Hæc est terra, pro qua juravi Abraham, Isaac, et Jacob, dicens: Semini tuo dabo eam. Vidisti eam oculis tuis, et non transibis ad illam.
|
|
Ios 1:10
|
Præcepitque Josue principibus populi, dicens: Transite per medium castrorum, et imperate populo, ac dicite:
|
|
Ios 1:13
|
Mementote sermonis, quem præcepit vobis Moyses famulus Domini, dicens: Dominus Deus vester dedit vobis requiem, et omnem terram.
|