|
Num 11:23
|
Cui respondit Dominus: Numquid manus Domini invalida est? jam nunc videbis utrum meus sermo opere compleatur.
|
|
Num 11:24
|
Venit igitur Moyses, et narravit populo verba Domini, congregans septuaginta viros de senibus Israël, quos stare fecit circa tabernaculum.
|
|
Num 11:33
|
Adhuc carnes erant in dentibus eorum, nec defecerat hujuscemodi cibus: et ecce furor Domini concitatus in populum, percussit eum plaga magna nimis.
|
|
Num 12:6
|
dixit ad eos: Audite sermones meos: si quis fuerit inter vos propheta Domini, in visione apparebo ei, vel per somnium loquar ad illum.
|
|
Num 14:10
|
Cumque clamaret omnis multitudo, et lapidibus eos vellet opprimere, apparuit gloria Domini super tectum fœderis cunctis filiis Israël.
|
|
Num 14:17
|
Magnificetur ergo fortitudo Domini sicut jurasti, dicens:
|
|
Num 14:21
|
Vivo ego: et implebitur gloria Domini universa terra.
|
|
Num 14:37
|
mortui sunt atque percussi in conspectu Domini.
|
|
Num 14:41
|
Quibus Moyses: Cur, inquit, transgredimini verbum Domini, quod vobis non cedet in prosperum?
|
|
Num 14:44
|
At illi contenebrati ascenderunt in verticem montis. Arca autem testamenti Domini et Moyses non recesserunt de castris.
|
|
Num 15:31
|
verbum enim Domini contempsit, et præceptum illius fecit irritum: idcirco delebitur, et portabit iniquitatem suam.
|
|
Num 15:39
|
quas cum viderint, recordentur omnium mandatorum Domini, nec sequantur cogitationes suas et oculos per res varias fornicantes,
|
|
Num 15:40
|
sed magis memores præceptorum Domini faciant ea, sintque sancti Deo suo.
|
|
Num 16:3
|
Cumque stetissent adversum Moysen et Aaron, dixerunt: Sufficiat vobis, quia omnis multitudo sanctorum est, et in ipsis est Dominus: cur elevamini super populum Domini?
|
|
Num 16:19
|
et coacervassent adversum eos omnem multitudinem ad ostium tabernaculi, apparuit cunctis gloria Domini.
|
|
Num 16:41
|
Murmuravit autem omnis multitudo filiorum Israël sequenti die contra Moysen et Aaron, dicens: Vos interfecistis populum Domini.
|
|
Num 16:43
|
Moyses et Aaron fugerunt ad tabernaculum fœderis. Quod, postquam ingressi sunt, operuit nubes, et apparuit gloria Domini.
|
|
Num 17:9
|
Protulit ergo Moyses omnes virgas de conspectu Domini ad cunctos filios Israël: videruntque, et receperunt singuli virgas suas.
|
|
Num 17:13
|
Quicumque accedit ad tabernaculum Domini, moritur. Num usque ad internecionem cuncti delendi sumus?
|
|
Num 18:29
|
Omnia quæ offeretis ex decimis, et in donaria Domini separabitis, optima et electa erunt.
|
|
Num 19:13
|
Omnis qui tetigerit humanæ animæ morticinum, et aspersus hac commistione non fuerit, polluet tabernaculum Domini et peribit ex Israël: quia aqua expiationis non est aspersus, immundus erit, et manebit spurcitia ejus super eum.
|
|
Num 19:20
|
Si quis hoc ritu non fuerit expiatus, peribit anima illius de medio ecclesiæ: quia sanctuarium Domini polluit, et non est aqua lustrationis aspersus.
|
|
Num 20:4
|
Cur eduxistis ecclesiam Domini in solitudinem, ut et nos et nostra jumenta moriamur?
|
|
Num 20:6
|
Ingressusque Moyses et Aaron, dimissa multitudine, tabernaculum fœderis, corruerunt proni in terram, clamaveruntque ad Dominum, atque dixerunt: Domine Deus, audi clamorem hujus populi, et aperi eis thesaurum tuum fontem aquæ vivæ, ut satiati, cesset murmuratio eorum. Et apparuit gloria Domini super eos.
|
|
Num 20:9
|
Tulit igitur Moyses virgam, quæ erat in conspectu Domini, sicut præceperat ei,
|
|
Num 21:14
|
Unde dicitur in libro bellorum Domini: [Sicut fecit in mari Rubro, sic faciet in torrentibus Arnon.
|
|
Num 22:18
|
Respondit Balaam: Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero immutare verbum Domini Dei mei, ut vel plus, vel minus loquar.
|
|
Num 22:22
|
Et iratus est Deus. Stetitque angelus Domini in via contra Balaam, qui insidebat asinæ, et duos pueros habebat secum.
|
|
Num 24:13
|
Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero præterire sermonem Domini Dei mei, ut vel boni quid vel mali proferam ex corde meo: sed quidquid Dominus dixerit, hoc loquar?
|
|
Num 27:4
|
Retulitque Moyses causam earum ad judicium Domini.
|
|
Num 27:17
|
et possit exire et intrare ante eos, et educere eos vel introducere: ne sit populus Domini sicut oves absque pastore.
|
|
Num 28:6
|
Holocaustum juge est quod obtulistis in monte Sinai in odorem suavissimum incensi Domini.
|
|
Num 28:7
|
Et libabitis vini quartam partem hin per agnos singulos in sanctuario Domini.
|
|
Num 28:16
|
Mense autem primo, quartadecima die mensis, Phase Domini erit,
|
|
Num 31:3
|
Statimque Moyses: Armate, inquit, ex vobis viros ad pugnam, qui possint ultionem Domini expetere de Madianitis.
|
|
Num 31:29
|
et dabis eam Eleazaro sacerdoti, quia primitiæ Domini sunt.
|
|
Num 31:30
|
Ex media quoque parte filiorum Israël accipies quinquagesimum caput hominum, et boum, et asinorum, et ovium, cunctorum animantium, et dabis ea Levitis, qui excubant in custodiis tabernaculi Domini.
|
|
Num 31:37
|
e quibus in partem Domini supputatæ sunt oves sexcentæ septuaginta quinque:
|
|
Num 31:40
|
de animabus hominum sedecim millibus, cesserunt in partem Domini triginta duæ animæ.
|
|
Num 31:41
|
Tradiditque Moyses numerum primitiarum Domini Eleazaro sacerdoti, sicut fuerat ei imperatum,
|
|
Num 31:47
|
tulit Moyses quinquagesimum caput, et dedit Levitis, qui excubabant in tabernaculo Domini, sicut præceperat Dominus.
|
|
Num 31:50
|
Ob hanc causam offerimus in donariis Domini singuli quod in præda auri potuimus invenire, periscelides et armillas, annulos et dextralia, ac murænulas, ut depreceris pro nobis Dominum.
|
|
Num 32:14
|
Et ecce, inquit, vos surrexistis pro patribus vestris, incrementa et alumni hominum peccatorum, ut augeretis furorem Domini contra Israël.
|
|
Num 33:2
|
quas descripsit Moyses juxta castrorum loca, quæ Domini jussione mutabant.
|
|
Deut 1:26
|
Et noluistis ascendere, sed increduli ad sermonem Domini Dei nostri,
|
|
Deut 1:43
|
Locutus sum, et non audistis: sed adversantes imperio Domini, et tumentes superbia, ascendistis in montem.
|
|
Deut 4:2
|
Non addetis ad verbum, quod vobis loquor, nec auferetis ex eo: custodite mandata Domini Dei vestri, quæ ego præcipio vobis.
|
|
Deut 4:23
|
Cave nequando obliviscaris pacti Domini Dei tui, quod pepigit tecum, et facias tibi sculptam similitudinem eorum, quæ fieri Dominus prohibuit:
|
|
Deut 5:11
|
Non usurpabis nomen Domini Dei tui frustra: quia non erit impunitus qui super re vana nomen ejus assumpserit.
|
|
Deut 5:14
|
Septimus dies sabbati est, id est, requies Domini Dei tui. Non facies in eo quidquam operis tu, et filius tuus, et filia, servus et ancilla, et bos, et asinus, et omne jumentum tuum, et peregrinus qui est intra portas tuas: ut requiescat servus tuus, et ancilla tua, sicut et tu.
|