Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

suum

Eccli 17:7 Posuit oculum suum super corda illorum, ostendere illis magnalia operum suorum:
Eccli 18:12 Miseratio hominis circa proximum suum: misericordia autem Dei super omnem carnem.
Eccli 18:13 Qui misericordiam habet, docet et erudit quasi pastor gregem suum.
Eccli 21:7 Qui odit correptionem vestigium est peccatoris, et qui timet Deum convertetur ad cor suum.
Eccli 21:18 Verbum sapiens quodcumque audierit scius, laudabit, et ad se adjiciet: audivit luxuriosus, et displicebit illi, et projiciet illud post dorsum suum.
Eccli 23:25 Omnis homo qui transgreditur lectum suum, contemnens in animam suam, et dicens: Quis me videt?
Eccli 23:32 Sic et mulier omnis relinquens virum suum, et statuens hæreditatem ex alieno matrimonio:
Eccli 23:33 primo enim in lege Altissimi incredibilis fuit: secundo in virum suum deliquit: tertio in adulterio fornicata est, et ex alio viro filios statuit sibi.
Eccli 24:2 et in ecclesiis Altissimi aperiet os suum, et in conspectu virtutis illius gloriabitur,
Eccli 25:24 Nequitia mulieris immutat faciem ejus: et obcæcat vultum suum tamquam ursus, et quasi saccum ostendit. In medio proximorum ejus
Eccli 25:32 Manus debiles et genua dissoluta, mulier quæ non beatificat virum suum.
Eccli 26:2 Mulier fortis oblectat virum suum, et annos vitæ illius in pace implebit.
Eccli 26:16 Gratia mulieris sedulæ delectabit virum suum, et ossa illius impinguabit.
Eccli 27:1 Propter inopiam multi deliquerunt: et qui quærit locupletari avertit oculum suum.
Eccli 27:17 Qui denudat arcana amici fidem perdit, et non inveniet amicum ad animum suum.
Eccli 27:20 Sicut enim homo qui perdit amicum suum, sic et qui perdit amicitiam proximi sui.
Eccli 27:26 In conspectu oculorum tuorum condulcabit os suum, et super sermones tuos admirabitur: novissime autem pervertet os suum, et in verbis tuis dabit scandalum.
Eccli 27:26 In conspectu oculorum tuorum condulcabit os suum, et super sermones tuos admirabitur: novissime autem pervertet os suum, et in verbis tuis dabit scandalum.
Eccli 30:1 Qui diligit filium suum assiduat illi flagella, ut lætetur in novissimo suo, et non palpet proximorum ostia.
Eccli 30:2 Qui docet filium suum laudabitur in illo, et in medio domesticorum in illo gloriabitur.
Eccli 30:3 Qui docet filium suum in zelum mittit inimicum, et in medio amicorum gloriabitur in illo.
Eccli 33:14 Omnes viæ ejus secundum dispositionem ejus: sic homo in manu illius qui se fecit, et reddet illi secundum judicium suum.
Eccli 34:26 Qui aufert in sudore panem, quasi qui occidit proximum suum.
Eccli 38:27 Cor suum dabit ad versandos sulcos, et vigilia ejus in sagina vaccarum.
Eccli 38:28 Sic omnis faber et architectus, qui noctem tamquam diem transigit: qui sculpit signacula sculptilia, et assiduitas ejus variat picturam: cor suum dabit in similitudinem picturæ, et vigilia sua perficiet opus.
Eccli 38:31 Cor suum dabit in consummationem operum, et vigilia sua ornabit in perfectionem.
Eccli 38:32 Sic figulus sedens ad opus suum, convertens pedibus suis rotam, qui in sollicitudine positus est semper propter opus suum, et in numero est omnis operatio ejus.
Eccli 38:32 Sic figulus sedens ad opus suum, convertens pedibus suis rotam, qui in sollicitudine positus est semper propter opus suum, et in numero est omnis operatio ejus.
Eccli 38:34 Cor suum dabit ut consummet linitionem, et vigilia sua mundabit fornacem.
Eccli 39:6 Cor suum tradet ad vigilandum diluculo ad Dominum, qui fecit illum, et in conspectu Altissimi deprecabitur.
Eccli 39:7 Aperiet os suum in oratione, et pro delictis suis deprecabitur.
Eccli 45:6 Et dedit illi coram præcepta, et legem vitæ et disciplinæ, docere Jacob testamentum suum, et judicia sua Israël.
Eccli 45:19 Factum est illi in testamentum æternum, et semini ejus, sicut dies cæli, fungi sacerdotio, et habere laudem, et glorificare populum suum in nomine ejus.
Eccli 46:1 Fortis in bello Jesus Nave, successor Moysi in prophetis, qui fuit magnus secundum nomen suum,
Eccli 49:7 Dederunt enim regnum suum aliis, et gloriam suam alienigenæ genti.
Eccli 50:19 Tunc omnis populus simul properaverunt, et ceciderunt in faciem super terram, adorare Dominum Deum suum, et dare preces omnipotenti Deo excelso.
Eccli 50:21 Et rogavit populus Dominum excelsum in prece, usque dum perfectus est honor Domini, et munus suum perfecerunt.
Isa 1:3 Cognovit bos possessorem suum, et asinus præsepe domini sui; Israël autem me non cognovit, et populus meus non intellexit.
Isa 3:5 et irruet populus, vir ad virum, et unusquisque ad proximum suum; tumultuabitur puer contra senem, et ignobilis contra nobilem.
Isa 3:6 Apprehendet enim vir fratrem suum, domesticum patris sui: Vestimentum tibi est, princeps esto noster, ruina autem hæc sub manu tua.
Isa 3:9 Agnitio vultus eorum respondit eis; et peccatum suum quasi Sodoma prædicaverunt, nec absconderunt. Væ animæ eorum, quoniam reddita sunt eis mala!
Isa 5:14 Propterea dilatavit infernus animam suam, et aperuit os suum absque ullo termino; et descendent fortes ejus, et populus ejus, et sublimes gloriosique ejus, ad eum.
Isa 5:17 Et pascentur agni juxta ordinem suum, et deserta in ubertatem versa advenæ comedent.
Isa 5:25 Ideo iratus est furor Domini in populum suum, et extendit manum suam super eum, et percussit eum: et conturbati sunt montes, et facta sunt morticina eorum quasi stercus in medio platearum. In his omnibus non est adversus furor ejus, sed adhuc manus ejus extenta.
Isa 8:4 quia antequam sciat puer vocare patrem suum et matrem suam, auferetur fortitudo Damasci, et spolia Samariæ, coram rege Assyriorum.
Isa 10:24 Propter hoc, hæc dicit Dominus Deus exercituum: Noli timere, populus meus, habitator Sion, ab Assur: in virga percutiet te, et baculum suum levabit super te, in via Ægypti.
Isa 13:8 et conteretur. Torsiones et dolores tenebunt; quasi parturiens dolebunt: unusquisque ad proximum suum stupebit, facies combustæ vultus eorum.
Isa 13:10 Quoniam stellæ cæli, et splendor earum, non expandent lumen suum; obtenebratus est sol in ortu suo, et luna non splendebit in lumine suo.
Isa 13:14 Et erit quasi damula fugiens, et quasi ovis, et non erit qui congreget. Unusquisque ad populum suum convertetur, et singuli ad terram suam fugient.
Isa 14:2 Et tenebunt eos populi, et adducent eos in locum suum; et possidebit eos domus Israël super terram Domini in servos et ancillas: et erunt capientes eos qui se ceperant, et subjicient exactores suos.