|
Gen 4:12
|
Cum operatus fueris eam, non dabit tibi fructus suos: vagus et profugus eris super terram.
|
|
Gen 14:14
|
Quod cum audisset Abram, captum videlicet Lot fratrem suum, numeravit expeditos vernaculos suos trecentos decem et octo: et persecutus est usque Dan.
|
|
Gen 19:14
|
Egressus itaque Lot, locutus est ad generos suos qui accepturi erant filias ejus, et dixit: Surgite, egredimini de loco isto: quia delebit Dominus civitatem hanc. Et visus est eis quasi ludens loqui.
|
|
Gen 20:8
|
Statimque de nocte consurgens Abimelech, vocavit omnes servos suos: et locutus est universa verba hæc in auribus eorum, timueruntque omnes viri valde.
|
|
Gen 22:5
|
dixitque ad pueros suos: Expectate hic cum asino: ego et puer illuc usque properantes, postquam adoraverimus, revertemur ad vos.
|
|
Gen 22:13
|
Levavit Abraham oculos suos, viditque post tergum arietem inter vepres hærentem cornibus, quem assumens obtulit holocaustum pro filio.
|
|
Gen 22:19
|
Reversus est Abraham ad pueros suos, abieruntque Bersabee simul, et habitavit ibi.
|
|
Gen 31:54
|
immolatisque victimis in monte, vocavit fratres suos ut ederent panem. Qui cum comedissent, manserunt ibi:
|
|
Gen 33:1
|
Elevans autem Jacob oculos suos, vidit venientem Esau, et cum eo quadringentos viros: divisitque filios Liæ et Rachel, ambarumque famularum:
|
|
Gen 37:2
|
Et hæ sunt generationes ejus: Joseph cum sedecim esset annorum, pascebat gregem cum fratribus suis adhuc puer: et erat cum filiis Balæ et Zelphæ uxorum patris sui: accusavitque fratres suos apud patrem crimine pessimo.
|
|
Gen 37:3
|
Israël autem diligebat Joseph super omnes filios suos, eo quod in senectute genuisset eum: fecitque ei tunicam polymitam.
|
|
Gen 37:17
|
Dixitque ei vir: Recesserunt de loco isto: audivi autem eos dicentes: Eamus in Dothain. Perrexit ergo Joseph post fratres suos, et invenit eos in Dothain.
|
|
Gen 37:23
|
Confestim igitur ut pervenit ad fratres suos, nudaverunt eum tunica talari et polymita:
|
|
Gen 37:30
|
et scissis vestibus pergens ad fratres suos, ait: Puer non comparet, et ego quo ibo?
|
|
Gen 39:7
|
Post multos itaque dies injecit domina sua oculos suos in Joseph, et ait: Dormi mecum.
|
|
Gen 43:2
|
Consumptisque cibis quos ex Ægypto detulerant, dixit Jacob ad filios suos: Revertimini, et emite nobis pauxillum escarum.
|
|
Gen 43:24
|
Et introductis domum, attulit aquam, et laverunt pedes suos, deditque pabulum asinis eorum.
|
|
Gen 45:15
|
Osculatusque est Joseph omnes fratres suos, et ploravit super singulos: post quæ ausi sunt loqui ad eum.
|
|
Gen 45:24
|
Dimisit ergo fratres suos, et proficiscentibus ait: Ne irascamini in via.
|
|
Gen 46:31
|
At ille locutus est ad fratres suos, et ad omnem domum patris sui: Ascendam, et nuntiabo Pharaoni, dicamque ei: Fratres mei, et domus patris mei, qui erant in terra Chanaan, venerunt ad me:
|
|
Gen 49:1
|
Vocavit autem Jacob filios suos, et ait eis: Congregamini, ut annuntiem quæ ventura sunt vobis in diebus novissimis.
|
|
Gen 49:26
|
Benedictiones patris tui confortatæ sunt benedictionibus patrum ejus, donec veniret desiderium collium æternorum: fiant in capite Joseph, et in vertice Nazaræi inter fratres suos.
|
|
Gen 49:32
|
Finitisque mandatis quibus filios instruebat, collegit pedes suos super lectulum, et obiit: appositusque est ad populum suum.
|
|
Ex 2:11
|
In diebus illis postquam creverat Moyses, egressus est ad fratres suos: viditque afflictionem eorum, et virum ægyptium percutientem quemdam de Hebræis fratribus suis.
|
|
Ex 4:20
|
Tulit ergo Moyses uxorem suam, et filios suos, et imposuit eos super asinum: reversusque est in Ægyptum, portans virgam Dei in manu sua.
|
|
Ex 9:20
|
Qui timuit verbum Domini de servis Pharaonis, facit confugere servos suos et jumenta in domos:
|
|
Ex 9:21
|
qui autem neglexit sermonem Domini, dimisit servos suos et jumenta in agris.
|
|
Ex 12:34
|
Tulit igitur populus conspersam farinam antequam fermentaretur: et ligans in palliis, posuit super humeros suos.
|
|
Ex 28:20
|
in quarto chrysolithus, onychinus, et beryllus. Inclusi auro erunt per ordines suos.
|
|
Ex 34:16
|
Nec uxorem de filiabus eorum accipies filiis tuis: ne, postquam ipsæ fuerint fornicatæ, fornicari faciant et filios tuos in deos suos.
|
|
Ex 39:13
|
In quarto, chrysolithus, onychinus, et beryllus, circumdati et inclusi auro per ordines suos.
|
|
Lev 18:25
|
et quibus polluta est terra: cujus ego scelera visitabo, ut evomat habitatores suos.
|
|
Lev 21:10
|
Pontifex, id est, sacerdos maximus inter fratres suos, super cujus caput fusum est unctionis oleum, et cujus manus in sacerdotio consecratæ sunt, vestitusque est sanctis vestibus, caput suum non discooperiet, vestimenta non scindet:
|
|
Lev 25:19
|
et gignat vobis humus fructus suos, quibus vescamini usque ad saturitatem, nullius impetum formidantes.
|
|
Lev 26:37
|
et corruent singuli super fratres suos, quasi bella fugientes, nemo vestrum inimicis audebit resistere.
|
|
Num 2:17
|
Levabitur autem tabernaculum testimonii per officia Levitarum, et turmas eorum: quomodo erigetur, ita et deponetur. Singuli per loca et ordines suos proficiscentur.
|
|
Num 13:33
|
Detraxeruntque terræ, quam inspexerant, apud filios Israël, dicentes: Terra, quam lustravimus, devorat habitatores suos: populus, quem aspeximus, proceræ staturæ est.
|
|
Num 20:21
|
nec voluit acquiescere deprecanti, ut concederet transitum per fines suos. Quam ob rem divertit ab eo Israël.
|
|
Num 20:24
|
Pergat, inquit, Aaron ad populos suos: non enim intrabit terram, quam dedi filiis Israël, eo quod incredulus fuerit ori meo, ad aquas contradictionis.
|
|
Num 21:23
|
Qui concedere noluit ut transiret Israël per fines suos: quin potius exercitu congregato, egressus est obviam in desertum, et venit in Jasa, pugnavitque contra eum.
|
|
Num 25:5
|
Dixitque Moyses ad judices Israël: Occidat unusquisque proximos suos, qui initiati sunt Beelphegor.
|
|
Num 27:9
|
Si filiam non habuerit, habebit successores fratres suos.
|
|
Num 32:21
|
et omnis vir bellator armatus Jordanem transeat, donec subvertat Dominus inimicos suos,
|
|
Num 34:12
|
et tendent usque ad Jordanem, et ad ultimum salsissimo claudentur mari. Hanc habebitis terram per fines suos in circuitu.
|
|
Deut 4:10
|
a die in quo stetisti coram Domino Deo tuo in Horeb, quando Dominus locutus est mihi, dicens: Congrega ad me populum, ut audiant sermones meos, et discant timere me omni tempore quo vivunt in terra, doceantque filios suos.
|
|
Deut 12:2
|
Subvertite omnia loca, in quibus coluerunt gentes, quas possessuri estis, deos suos super montes excelsos, et colles, et subter omne lignum frondosum.
|
|
Deut 12:30
|
cave ne imiteris eas, postquam te fuerint introëunte subversæ, et requiras cæremonias earum, dicens: Sicut coluerunt gentes istæ deos suos, ita et ego colam.
|
|
Deut 17:20
|
Nec elevetur cor ejus in superbiam super fratres suos, neque declinet in partem dexteram vel sinistram, ut longo tempore regnet ipse et filii ejus super Israël.
|
|
Deut 20:9
|
Cumque siluerint duces exercitus, et finem loquendi fecerint, unusquisque suos ad bellandum cuneos præparabit.
|
|
Deut 21:16
|
volueritque substantiam inter filios suos dividere, non poterit filium dilectæ facere primogenitum, et præferre filio odiosæ:
|