|
Esth 4:11
|
Omnes servi regis, et cunctæ, quæ sub ditione ejus sunt, norunt provinciæ, quod sive vir, sive mulier non vocatus, interius atrium regis intraverit, absque ulla cunctatione statim interficiatur: nisi forte rex auream virgam ad eum tetenderit pro signo clementiæ, atque ita possit vivere. Ego igitur quomodo ad regem intrare potero, quæ triginta jam diebus non sum vocata ad eum?
|
|
Esth 4:11
|
Omnes servi regis, et cunctæ, quæ sub ditione ejus sunt, norunt provinciæ, quod sive vir, sive mulier non vocatus, interius atrium regis intraverit, absque ulla cunctatione statim interficiatur: nisi forte rex auream virgam ad eum tetenderit pro signo clementiæ, atque ita possit vivere. Ego igitur quomodo ad regem intrare potero, quæ triginta jam diebus non sum vocata ad eum?
|
|
Esth 4:17
|
Ivit itaque Mardochæus, et fecit omnia, quæ ei Esther præceperat.
|
|
Esth 5:2
|
Cumque vidisset Esther reginam stantem, placuit oculis ejus, et extendit contra eam virgam auream, quam tenebat manu: quæ accedens, osculata est summitatem virgæ ejus.
|
|
Esth 5:3
|
Dixitque ad eam rex: Quid vis, Esther regina? quæ est petitio tua? etiam si dimidiam partem regni petieris, dabitur tibi.
|
|
Esth 6:10
|
Dixitque ei rex: Festina, et sumpta stola et equo, fac, ut locutus es, Mardochæo Judæo, qui sedet ante fores palatii. Cave ne quidquam de his, quæ locutus es, prætermittas.
|
|
Esth 6:13
|
narravitque Zares uxori suæ, et amicis, omnia quæ evenissent sibi. Cui responderunt sapientes, quos habebat in consilio, et uxor ejus: Si de semine Judæorum est Mardochæus, ante quem cadere cœpisti, non poteris ei resistere, sed cades in conspectu ejus.
|
|
Esth 8:8
|
Scribite ergo Judæis, sicut vobis placet, regis nomine, signantes litteras annulo meo. Hæc enim consuetudo erat, ut epistolis, quæ ex regis nomine mittebantur, et illius annulo signatæ erant, nemo auderet contradicere.
|
|
Esth 8:10
|
Ipsæque epistolæ, quæ regis nomine mittebantur, annulo ipsius obsignatæ sunt, et missæ per veredarios: qui per omnes provincias discurrentes, veteres litteras novis nuntiis prævenirent.
|
|
Esth 9:3
|
Nam et provinciarum judices, et duces, et procuratores, omnisque dignitas, quæ singulis locis ac operibus præerat, extollebant Judæos timore Mardochæi:
|
|
Esth 9:16
|
Sed et per omnes provincias, quæ ditioni regis subjacebant, pro animabus suis steterunt Judæi, interfectis hostibus ac persecutoribus suis: in tantum ut septuaginta quinque millia occisorum implerentur, et nullus de substantiis eorum quidquam contingeret.
|
|
Esth 9:23
|
Susceperuntque Judæi in solemnem ritum cuncta quæ eo tempore facere cœperant, et quæ Mardochæus litteris facienda mandaverat.
|
|
Esth 9:23
|
Susceperuntque Judæi in solemnem ritum cuncta quæ eo tempore facere cœperant, et quæ Mardochæus litteris facienda mandaverat.
|
|
Esth 9:26
|
atque ex illo tempore dies isti appellati sunt phurim, id est sortium: eo quod phur, id est sors, in urnam missa fuerit. Et cuncta, quæ gesta sunt, epistolæ, id est libri hujus volumine continentur:
|
|
Esth 9:27
|
quæque sustinuerunt, et quæ deinceps immutata sunt, susceperunt Judæi super se et semen suum, et super cunctos, qui religioni eorum voluerunt copulari, ut nulli liceat duos hos dies absque solemnitate transigere: quos scriptura testatur, et certa expetunt tempora, annis sibi jugiter succedentibus.
|
|
Esth 9:28
|
Isti sunt dies, quos nulla umquam delebit oblivio: et per singulas generationes cunctæ in toto orbe provinciæ celebrabunt: nec est ulla civitas, in qua dies phurim, id est sortium, non observentur a Judæis, et ab eorum progenie, quæ his cæremoniis obligata est.
|
|
Esth 9:32
|
et omnia, quæ libri hujus, qui vocatur Esther, historia continentur.
|
|
Esth 10:3
|
et quomodo Mardochæus judaici generis secundus a rege Assuero fuerit: et magnus apud Judæos, et acceptabilis plebi fratrum suorum, quærens bona populo suo, et loquens ea, quæ ad pacem seminis sui pertinerent.
|
|
Esth 10:8
|
Gentes, quæ convenerant: hi sunt, qui conati sunt delere nomen Judæorum.
|
|
Esth 10:9
|
Gens autem mea Israël est, quæ clamavit ad Dominum, et salvum fecit Dominus populum suum: liberavitque nos ab omnibus malis, et fecit signa magna atque portenta inter gentes:
|
|
Esth 13:7
|
ut nefarii homines uno die ad inferos descendentes, reddant imperio nostro pacem, quam turbaverant. Pergensque Mardochæus, fecit omnia, quæ ei mandaverat Esther.
|
|
Esth 16:7
|
Quæ res et ex veteribus probatur historiis, et ex his, quæ geruntur quotidie, quomodo malis quorumdam suggestionibus regum studia depraventur.
|
|
Esth 16:24
|
Omnis autem provincia et civitas, quæ noluerit solemnitatis hujus esse particeps, gladio et igne pereat, et sic deleatur, ut non solum hominibus, sed etiam bestiis invia sit in sempiternum, pro exemplo contemptus, et inobedientiæ.
|
|
Iob 1:11
|
Sed extende paululum manum tuam et tange cuncta quæ possidet, nisi in faciem benedixerit tibi.
|
|
Iob 1:12
|
Dixit ergo Dominus ad Satan: Ecce universa quæ habet in manu tua sunt; tantum in eum ne extendas manum tuam. Egressusque est Satan a facie Domini.
|
|
Iob 1:19
|
repente ventus vehemens irruit a regione deserti, et concussit quatuor angulos domus, quæ corruens oppressit liberos tuos, et mortui sunt; et effugi ego solus, ut nuntiarem tibi.
|
|
Iob 2:4
|
Cui respondens Satan, ait: Pellem pro pelle, et cuncta quæ habet homo dabit pro anima sua;
|
|
Iob 11:14
|
Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,
|
|
Iob 11:16
|
Miseriæ quoque oblivisceris et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.
|
|
Iob 12:3
|
Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum; quis enim hæc quæ nostis ignorat?
|
|
Iob 15:28
|
Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ.
|
|
Iob 18:6
|
Lux obtenebrescet in tabernaculo illius: et lucerna quæ super eum est extinguetur.
|
|
Iob 20:18
|
Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
|
|
Iob 20:20
|
Nec est satiatus venter ejus: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
|
|
Iob 21:31
|
Quis arguet coram eo viam ejus? et quæ fecit, quis reddet illi?
|
|
Iob 23:5
|
ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
|
|
Iob 24:21
|
Pavit enim sterilem quæ non parit, et viduæ bene non fecit.
|
|
Iob 27:11
|
Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.
|
|
Iob 28:24
|
Ipse enim fines mundi intuetur, et omnia quæ sub cælo sunt respicit.
|
|
Iob 31:28
|
quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
|
|
Iob 33:17
|
ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia,
|
|
Iob 33:21
|
Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
|
|
Iob 36:28
|
qui de nubibus fluunt, quæ prætexunt cuncta desuper.
|
|
Iob 37:20
|
Quis narrabit ei quæ loquor? etiam si locutus fuerit homo, devorabitur.
|
|
Iob 38:23
|
quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli?
|
|
Iob 41:2
|
Quis ante dedit mihi, ut reddam ei? omnia quæ sub cælo sunt, mea sunt.
|
|
Iob 41:24
|
Non est super terram potestas quæ comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret.
|
|
Iob 42:3
|
Quis est iste qui celat consilium absque scientia? ideo insipienter locutus sum, et quæ ultra modum excederent scientiam meam.
|
|
Ps 4:5
|
Irascimini, et nolite peccare; quæ dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.
|
|
Ps 5:1
|
In finem, pro ea quæ hæreditatem consequitur. Psalmus David.
|