N finem, pro Idithun. Psalmus David.
Nonne Deo subjecta erit anima mea? ab ipso enim salutare meum.
Nam et ipse Deus meus et salutaris meus; susceptor meus, non movebor amplius.
Quousque irruitis in hominem? interficitis universi vos, tamquam parieti inclinato et maceriæ depulsæ?
Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere; cucurri in siti; ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant.
Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea;
quia ipse Deus meus et salvator meus, adjutor meus, non emigrabo.
In Deo salutare meum et gloria mea; Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est.
Sperate in eo, omnis congregatio populi; effundite coram illo corda vestra; Deus adjutor noster in æternum.
•
Verumtamen vani filii hominum, mendaces filii hominum in stateris, ut decipiant ipsi de vanitate in idipsum.
Nolite sperare in iniquitate, et rapinas nolite concupiscere; divitiæ si affluant, nolite cor apponere.
Semel locutus est Deus; duo hæc audivi: quia potestas Dei est,
et tibi, Domine, misericordia: quia tu reddes unicuique juxta opera sua.
Father
Son
Holy Spirit
Angels
Satan
Commentary
Reference
Artwork
Atlas