|
Gen 2:8
|
Plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio, in quo posuit hominem quem formaverat.
|
|
Gen 4:25
|
Cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam: et peperit filium, vocavitque nomen ejus Seth, dicens: Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain.
|
|
Gen 4:26
|
Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos: iste cœpit invocare nomen Domini.
|
|
Gen 6:7
|
Delebo, inquit, hominem, quem creavi, a facie terræ, ab homine usque ad animantia, a reptili usque ad volucres cæli: pœnitet enim me fecisse eos.
|
|
Gen 17:21
|
Pactum vero meum statuam ad Isaac, quem pariet tibi Sara tempore isto in anno altero.
|
|
Gen 18:8
|
Tulit quoque butyrum et lac, et vitulum quem coxerat, et posuit coram eis: ipse vero stabat juxta eos sub arbore.
|
|
Gen 20:13
|
Postquam autem eduxit me Deus de domo patris mei, dixi ad eam: Hanc misericordiam facies mecum: in omni loco, ad quem ingrediemur, dices quod frater tuus sim.
|
|
Gen 21:3
|
Vocavitque Abraham nomen filii sui, quem genuit ei Sara, Isaac:
|
|
Gen 21:7
|
Rursumque ait: Quis auditurus crederet Abraham quod Sara lactaret filium, quem peperit ei jam seni?
|
|
Gen 21:25
|
Et increpavit Abimelech propter puteum aquæ quem vi abstulerunt servi ejus.
|
|
Gen 22:2
|
Ait illi: Tolle filium tuum unigenitum, quem diligis, Isaac, et vade in terram visionis, atque ibi offeres eum in holocaustum super unum montium quem monstravero tibi.
|
|
Gen 22:2
|
Ait illi: Tolle filium tuum unigenitum, quem diligis, Isaac, et vade in terram visionis, atque ibi offeres eum in holocaustum super unum montium quem monstravero tibi.
|
|
Gen 22:3
|
Igitur Abraham de nocte consurgens, stravit asinum suum, ducens secum duos juvenes, et Isaac filium suum: cumque concidisset ligna in holocaustum, abiit ad locum quem præceperat ei Deus.
|
|
Gen 22:9
|
Et venerunt ad locum quem ostenderat ei Deus, in quo ædificavit altare, et desuper ligna composuit; cumque alligasset Isaac filium suum, posuit eum in altare super struem lignorum.
|
|
Gen 22:13
|
Levavit Abraham oculos suos, viditque post tergum arietem inter vepres hærentem cornibus, quem assumens obtulit holocaustum pro filio.
|
|
Gen 24:24
|
Quæ respondit: Filia sum Bathuelis, filii Melchæ, quem peperit ipsi Nachor.
|
|
Gen 24:47
|
Interrogavique eam, et dixi: Cujus es filia? Quæ respondit: Filia Bathuelis sum, filii Nachor, quem peperit ei Melcha. Suspendi itaque inaures ad ornandam faciem ejus, et armillas posui in manibus ejus.
|
|
Gen 25:10
|
quem emerat a filiis Heth: ibi sepultus est ipse, et Sara uxor ejus.
|
|
Gen 25:12
|
Hæ sunt generationes Ismaël filii Abrahæ, quem peperit ei Agar Ægyptia, famula Saræ: et
|
|
Gen 25:29
|
Coxit autem Jacob pulmentum: ad quem cum venisset Esau de agro lassus,
|
|
Gen 26:26
|
Ad quem locum cum venissent de Geraris Abimelech, et Ochozath amicus illius, et Phicol dux militum,
|
|
Gen 26:27
|
locutus est eis Isaac: Quid venistis ad me, hominem quem odistis, et expulistis a vobis?
|
|
Gen 26:32
|
Ecce autem venerunt in ipso die servi Isaac annuntiantes ei de puteo, quem foderant, atque dicentes: Invenimus aquam.
|
|
Gen 27:13
|
Ad quem mater: In me sit, ait, ista maledictio, fili mi: tantum audi vocem meam, et pergens, affer quæ dixi.
|
|
Gen 28:18
|
Surgens ergo Jacob mane, tulit lapidem quem supposuerat capiti suo, et erexit in titulum, fundens oleum desuper.
|
|
Gen 28:22
|
et lapis iste, quem erexi in titulum, vocabitur Domus Dei: cunctorumque quæ dederis mihi, decimas offeram tibi.
|
|
Gen 30:21
|
Post quem peperit filiam, nomine Dinam.
|
|
Gen 31:47
|
quem vocavit Laban Tumulum testis: et Jacob, Acervum testimonii, uterque juxta proprietatem linguæ suæ.
|
|
Gen 31:51
|
Dixitque rursus ad Jacob: En tumulus hic, et lapis quem erexi inter me et te,
|
|
Gen 37:31
|
Tulerunt autem tunicam ejus, et in sanguine hædi, quem occiderant, tinxerunt:
|
|
Gen 38:5
|
Tertium quoque peperit: quem appellavit Sela; quo nato, parere ultra cessavit.
|
|
Gen 38:18
|
Ait Judas: Quid tibi vis pro arrhabone dari? Respondit: Annulum tuum, et armillam, et baculum quem manu tenes. Ad unum igitur coitum mulier concepit,
|
|
Gen 38:19
|
et surgens abiit: depositoque habitu quem sumpserat, induta est viduitatis vestibus.
|
|
Gen 38:23
|
Ait Judas: Habeat sibi, certe mendacii arguere nos non potest, ego misi hædum quem promiseram: et tu non invenisti eam.
|
|
Gen 38:30
|
Postea egressus est frater ejus, in cujus manu erat coccinum: quem appellavit Zara.
|
|
Gen 39:17
|
et ait: Ingressus est ad me servus hebræus quem adduxisti, ut illuderet mihi:
|
|
Gen 40:11
|
calicemque Pharaonis in manu mea: tuli ergo uvas, et expressi in calicem quem tenebam, et tradidi poculum Pharaoni.
|
|
Gen 43:14
|
Deus autem meus omnipotens faciat vobis eum placabilem: et remittat vobiscum fratrem vestrum quem tenet, et hunc Benjamin: ego autem quasi orbatus absque liberis ero.
|
|
Gen 44:5
|
scyphus, quem furati estis, ipse est in quo bibit dominus meus, et in quo augurari solet: pessimam rem fecistis.
|
|
Gen 44:16
|
Cui Judas: Quid respondebimus, inquit, domino meo? vel quid loquemur, aut juste poterimus obtendere? Deus invenit iniquitatem servorum tuorum: en omnes servi sumus domini mei, et nos, et apud quem inventus est scyphus.
|
|
Gen 45:4
|
Ad quos ille clementer: Accedite, inquit, ad me. Et cum accessissent prope: Ego sum, ait, Joseph, frater vester, quem vendidistis in Ægyptum.
|
|
Ex 2:22
|
quæ peperit ei filium, quem vocavit Gersam, dicens: Advena fui in terra aliena. Alterum vero peperit, quem vocavit Eliezer, dicens: Deus enim patris mei adjutor meus eripuit me de manu Pharaonis.
|
|
Ex 2:22
|
quæ peperit ei filium, quem vocavit Gersam, dicens: Advena fui in terra aliena. Alterum vero peperit, quem vocavit Eliezer, dicens: Deus enim patris mei adjutor meus eripuit me de manu Pharaonis.
|
|
Ex 4:13
|
At ille: Obsecro, inquit, Domine, mitte quem missurus es.
|
|
Ex 12:5
|
Erit autem agnus absque macula, masculus, anniculus: juxta quem ritum tolletis et hædum.
|
|
Ex 14:12
|
nonne iste est sermo, quem loquebamur ad te in Ægypto, dicentes: Recede a nobis, ut serviamus Ægyptiis? multo enim melius erat servire eis, quam mori in solitudine.
|
|
Ex 15:13
|
Dux fuisti in misericordia tua populo quem redemisti: et portasti eum in fortitudine tua, ad habitaculum sanctum tuum.
|
|
Ex 15:16
|
Irruat super eos formido et pavor, in magnitudine brachii tui: fiant immobiles quasi lapis, donec pertranseat populus tuus, Domine, donec pertranseat populus tuus iste, quem possedisti.
|
|
Ex 15:26
|
dicens: Si audieris vocem Domini Dei tui, et quod rectum est coram eo feceris, et obedieris mandatis ejus, custodierisque omnia præcepta illius, cunctum languorem, quem posui in Ægypto, non inducam super te: ego enim Dominus sanator tuus.
|
|
Ex 16:15
|
Quod cum vidissent filii Israël, dixerunt ad invicem: Manhu? quod significat: Quid est hoc? ignorabant enim quid esset. Quibus ait Moyses: Iste est panis quem Dominus dedit vobis ad vescendum.
|