|
I Reg 30:6
|
Et contristatus est David valde: volebat enim eum populus lapidare, quia amara erat anima uniuscujusque viri super filiis suis et filiabus: confortatus est autem David in Domino Deo suo.
|
|
II Reg 13:21
|
Cum autem audisset rex David verba hæc, contristatus est valde, et noluit contristare spiritum Amnon filii sui, quoniam diligebat eum, quia primogenitus erat ei.
|
|
Tob 2:13
|
Nam cum ab infantia sua semper Deum timuerit, et mandata ejus custodierit, non est contristatus contra Deum quod plaga cæcitatis evenerit ei,
|
|
Ps 34:14
|
Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam; quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
|
|
Ps 37:7
|
Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
|
|
Ps 41:10
|
Dicam Deo: Susceptor meus es; quare oblitus es mei? et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus?
|
|
Eccli 30:5
|
In vita sua vidit, et lætatus est in illo: in obitu suo non est contristatus, nec confusus est coram inimicis:
|
|
Ier 8:21
|
Super contritione filiæ populi mei contritus sum, et contristatus: stupor obtinuit me.
|
|
Ezech 31:15
|
Hæc dicit Dominus Deus: In die quando descendit ad inferos, induxi luctum: operui eum abysso, et prohibui flumina ejus, et coërcui aquas multas: contristatus est super eum Libanus, et omnia ligna agri concussa sunt.
|
|
Dan 6:14
|
Quod verbum cum audisset rex, satis contristatus est: et pro Daniele posuit cor ut liberaret eum, et usque ad occasum solis laborabat ut erueret illum.
|
|
I Mach 10:22
|
Et audivit Demetrius verba ista, et contristatus est nimis, et ait:
|
|
I Mach 10:68
|
Et audivit Alexander rex, et contristatus est valde, et reversus est Antiochum.
|
|
Mt 14:9
|
Et contristatus est rex: propter juramentum autem, et eos qui pariter recumbebant, jussit dari.
|
|
Mc 3:5
|
Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super cæcitate cordis eorum, dicit homini: Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.
|
|
Mc 6:26
|
Et contristatus est rex: propter jusjurandum, et propter simul discumbentes, noluit eam contristare:
|
|
Mc 10:22
|
Qui contristatus in verbo, abiit mœrens: erat enim habens multas possessiones.
|
|
Lc 18:23
|
His ille auditis, contristatus est: quia dives erat valde.
|