|
Num 22:21
|
Surrexit Balaam mane, et strata asina sua profectus est cum eis.
|
|
Num 22:23
|
Cernens asina angelum stantem in via, evaginato gladio, avertit se de itinere, et ibat per agrum. Quam cum verberaret Balaam, et vellet ad semitam reducere,
|
|
Num 22:25
|
Quem videns asina, junxit se parieti, et attrivit sedentis pedem. At ille iterum verberabat eam:
|
|
Num 22:27
|
Cumque vidisset asina stantem angelum, concidit sub pedibus sedentis: qui iratus, vehementius cædebat fuste latera ejus.
|
|
Num 22:30
|
Dixit asina: Nonne animal tuum sum, cui semper sedere consuevisti usque in præsentem diem? dic quid simile umquam fecerim tibi. At ille ait: Numquam.
|
|
Num 22:33
|
et nisi asina declinasset de via, dans locum resistenti, te occidissem, et illa viveret.
|