|
Cant 1:8
|
Equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te, amica mea.
|
|
Cant 1:14
|
SPONSUS. Ecce tu pulchra es, amica mea! ecce tu pulchra es! Oculi tui columbarum.
|
|
Cant 2:2
|
SPONSUS. Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias.
|
|
Cant 2:10
|
En dilectus meus loquitur mihi. SPONSUS. Surge, propera, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni:
|
|
Cant 2:13
|
ficus protulit grossos suos; vineæ florentes dederunt odorem suum. Surge, amica mea, speciosa mea, et veni:
|
|
Cant 4:1
|
SPONSUS. Quam pulchra es, amica mea! quam pulchra es! Oculi tui columbarum, absque eo quod intrinsecus latet. Capilli tui sicut greges caprarum quæ ascenderunt de monte Galaad.
|
|
Cant 4:7
|
Tota pulchra es, amica mea, et macula non est in te.
|
|
Cant 5:2
|
SPONSA. Ego dormio, et cor meum vigilat. Vox dilecti mei pulsantis: SPONSUS. Aperi mihi, soror mea, amica mea, columba mea, immaculata mea, quia caput meum plenum est rore, et cincinni mei guttis noctium.
|
|
Cant 6:3
|
SPONSUS. Pulchra es, amica mea; suavis, et decora sicut Jerusalem; terribilis ut castrorum acies ordinata.
|