|
Gen 4:2
|
Rursumque peperit fratrem ejus Abel. Fuit autem Abel pastor ovium, et Cain agricola.
|
|
Gen 18:29
|
Rursumque locutus est ad eum: Sin autem quadraginta ibi inventi fuerint, quid facies? Ait: Non percutiam propter quadraginta.
|
|
Gen 20:10
|
Rursumque expostulans, ait: Quid vidisti, ut hoc faceres?
|
|
Gen 21:7
|
Rursumque ait: Quis auditurus crederet Abraham quod Sara lactaret filium, quem peperit ei jam seni?
|
|
Gen 27:20
|
Rursumque Isaac ad filium suum: Quomodo, inquit, tam cito invenire potuisti, fili mi? Qui respondit: Voluntas Dei fuit ut cito occurreret mihi quod volebam.
|
|
Gen 27:36
|
At ille subjunxit: Juste vocatum est nomen ejus Jacob: supplantavit enim me en altera vice: primogenita mea ante tulit, et nunc secundo surripuit benedictionem meam. Rursumque ad patrem: Numquid non reservasti, ait, et mihi benedictionem?
|
|
Gen 29:33
|
Rursumque concepit et peperit filium, et ait: Quoniam audivit me Dominus haberi contemptui, dedit etiam istum mihi; vocavitque nomen ejus Simeon.
|
|
Gen 30:7
|
Rursumque Bala concipiens, peperit alterum,
|
|
Gen 38:4
|
Rursumque concepto fœtu, natum filium vocavit Onan.
|
|
Gen 38:17
|
dixit: Mittam tibi hædum de gregibus. Rursumque illa dicente: Patiar quod vis, si dederis mihi arrhabonem, donec mittas quod polliceris.
|
|
Gen 43:31
|
Rursumque lota facie egressus, continuit se, et ait: Ponite panes.
|
|
Ex 32:9
|
Rursumque ait Dominus ad Moysen: Cerno quod populus iste duræ cervicis sit:
|
|
Ex 33:20
|
Rursumque ait: Non poteris videre faciem meam: non enim videbit me homo et vivet.
|
|
Deut 9:13
|
Rursumque ait Dominus ad me: Cerno quod populus iste duræ cervicis sit:
|
|
Idc 9:37
|
Rursumque Gaal ait: Ecce populus de umbilico terræ descendit, et unus cuneus venit per viam quæ respicit quercum.
|
|
Idc 13:1
|
Rursumque filii Israël fecerunt malum in conspectu Domini: qui tradidit eos in manus Philisthinorum quadraginta annis.
|
|
Ruth 2:20
|
Cui respondit Noëmi: Benedictus sit a Domino: quoniam eamdem gratiam, quam præbuerat vivis, servavit et mortuis. Rursumque ait: Propinquus noster est homo.
|
|
I Reg 5:4
|
Rursumque mane die altera consurgentes, invenerunt Dagon jacentem super faciem suam in terra coram arca Domini: caput autem Dagon, et duæ palmæ manuum ejus abscissæ erant super limen:
|
|
I Reg 19:15
|
Rursumque misit Saul nuntios ut viderent David, dicens: Afferte eum ad me in lecto, ut occidatur.
|
|
II Reg 2:22
|
Rursumque locutus est Abner ad Asaël: Recede, noli me sequi, ne compellar confodere te in terram, et levare non potero faciem meam ad Joab fratrem tuum.
|
|
II Reg 20:18
|
Rursumque illa: Sermo, inquit, dicebatur in veteri proverbio: Qui interrogant, interrogent in Abela: et sic perficiebant.
|
|
III Reg 18:34
|
et ait: Implete quatuor hydrias aqua, et fundite super holocaustum, et super ligna. Rursumque dixit: Etiam secundo hoc facite. Qui cum fecissent secundo, ait: Etiam tertio idipsum facite. Feceruntque tertio,
|
|
IV Reg 1:11
|
Rursumque misit ad eum principem quinquagenarium alterum, et quinquaginta cum eo. Qui locutus est illi: Homo Dei, hæc dicit rex: Festina, descende.
|
|
Esth 4:15
|
Rursumque Esther hæc Mardochæo verba mandavit:
|
|
Ier 31:4
|
Rursumque ædificabo te, et ædificaberis, virgo Israël: adhuc ornaberis tympanis tuis, et egredieris in choro ludentium.
|
|
Ezech 47:4
|
Rursumque mensus est mille, et traduxit me per aquam usque ad genua.
|