|
Ἐκκλ 8:17
|
και ειδον συν παντα τα ποιηματα του θεου οτι ου δυνησεται ανθρωπος του ευρειν συν το ποιημα το πεποιημενον υπο τον ηλιον οσα αν μοχθηση ο ανθρωπος του ζητησαι και ουχ ευρησει και γε οσα αν ειπη ο σοφος του γνωναι ου δυνησεται του ευρειν
|
|
Ἐκκλ 9:2
|
ματαιοτης εν τοις πασιν συναντημα εν τω δικαιω και τω ασεβει τω αγαθω και τω κακω και τω καθαρω και τω ακαθαρτω και τω θυσιαζοντι και τω μη θυσιαζοντι ως ο αγαθος ως ο αμαρτανων ως ο ομνυων καθως ο τον ορκον φοβουμενος
|
|
Ἐκκλ 9:3
|
τουτο πονηρον εν παντι πεποιημενω υπο τον ηλιον οτι συναντημα εν τοις πασιν και γε καρδια υιων του ανθρωπου επληρωθη πονηρου και περιφερεια εν καρδια αυτων εν ζωη αυτων και οπισω αυτων προς τους νεκρους
|
|
Ἐκκλ 9:4
|
οτι τις ος κοινωνει προς παντας τους ζωντας εστιν ελπις οτι ο κυων ο ζων αυτος αγαθος υπερ τον λεοντα τον νεκρον
|
|
Ἐκκλ 9:4
|
οτι τις ος κοινωνει προς παντας τους ζωντας εστιν ελπις οτι ο κυων ο ζων αυτος αγαθος υπερ τον λεοντα τον νεκρον
|
|
Ἐκκλ 9:6
|
και γε αγαπη αυτων και γε μισος αυτων και γε ζηλος αυτων ηδη απωλετο και μερις ουκ εστιν αυτοις ετι εις αιωνα εν παντι τω πεποιημενω υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 9:9
|
ιδε ζωην μετα γυναικος ης ηγαπησας πασας ημερας ζωης ματαιοτητος σου τας δοθεισας σοι υπο τον ηλιον πασας ημερας ματαιοτητος σου οτι αυτο μερις σου εν τη ζωη σου και εν τω μοχθω σου ω συ μοχθεις υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 9:9
|
ιδε ζωην μετα γυναικος ης ηγαπησας πασας ημερας ζωης ματαιοτητος σου τας δοθεισας σοι υπο τον ηλιον πασας ημερας ματαιοτητος σου οτι αυτο μερις σου εν τη ζωη σου και εν τω μοχθω σου ω συ μοχθεις υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 9:11
|
επεστρεψα και ειδον υπο τον ηλιον οτι ου τοις κουφοις ο δρομος και ου τοις δυνατοις ο πολεμος και γε ου τοις σοφοις αρτος και γε ου τοις συνετοις πλουτος και γε ου τοις γινωσκουσιν χαρις οτι καιρος και απαντημα συναντησεται τοις πασιν αυτοις
|
|
Ἐκκλ 9:12
|
οτι και γε ουκ εγνω ο ανθρωπος τον καιρον αυτου ως οι ιχθυες οι θηρευομενοι εν αμφιβληστρω κακω και ως ορνεα τα θηρευομενα εν παγιδι ως αυτα παγιδευονται οι υιοι του ανθρωπου εις καιρον πονηρον οταν επιπεση επ' αυτους αφνω
|
|
Ἐκκλ 9:13
|
και γε τουτο ειδον σοφιαν υπο τον ηλιον και μεγαλη εστιν προς με
|
|
Ἐκκλ 10:5
|
εστιν πονηρια ην ειδον υπο τον ηλιον ως ακουσιον ο εξηλθεν απο προσωπου του εξουσιαζοντος
|
|
Ἐκκλ 11:1
|
αποστειλον τον αρτον σου επι προσωπον του υδατος οτι εν πληθει των ημερων ευρησεις αυτον
|
|
Ἐκκλ 11:7
|
και γλυκυ το φως και αγαθον τοις οφθαλμοις του βλεπειν συν τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 12:6
|
εως οτου μη ανατραπη σχοινιον του αργυριου και συνθλιβη ανθεμιον του χρυσιου και συντριβη υδρια επι την πηγην και συντροχαση ο τροχος επι τον λακκον
|
|
Ἐκκλ 12:7
|
και επιστρεψη ο χους επι την γην ως ην και το πνευμα επιστρεψη προς τον θεον ος εδωκεν αυτο
|
|
Ἐκκλ 12:9
|
και περισσον οτι εγενετο εκκλησιαστης σοφος ετι εδιδαξεν γνωσιν συν τον λαον και ους εξιχνιασεται κοσμιον παραβολων
|
|
Ἐκκλ 12:13
|
τελος λογου το παν ακουεται τον θεον φοβου και τας εντολας αυτου φυλασσε οτι τουτο πας ο ανθρωπος
|
|
Ἆσμα 4:6
|
εως ου διαπνευση η ημερα και κινηθωσιν αι σκιαι πορευσομαι εμαυτω προς το ορος της σμυρνης και προς τον βουνον του λιβανου
|
|
Ἆσμα 5:3
|
εξεδυσαμην τον χιτωνα μου πως ενδυσωμαι αυτον ενιψαμην τους ποδας μου πως μολυνω αυτους
|
|
Ἆσμα 5:8
|
ωρκισα υμας θυγατερες ιερουσαλημ εν ταις δυναμεσιν και εν ταις ισχυσεσιν του αγρου εαν ευρητε τον αδελφιδον μου τι απαγγειλητε αυτω οτι τετρωμενη αγαπης ειμι εγω
|
|
Ἆσμα 8:5
|
τις αυτη η αναβαινουσα λελευκανθισμενη επιστηριζομενη επι τον αδελφιδον αυτης υπο μηλον εξηγειρα σε εκει ωδινησεν σε η μητηρ σου εκει ωδινησεν σε η τεκουσα σου
|
|
Ἆσμα 8:6
|
θες με ως σφραγιδα επι την καρδιαν σου ως σφραγιδα επι τον βραχιονα σου οτι κραταια ως θανατος αγαπη σκληρος ως αδης ζηλος περιπτερα αυτης περιπτερα πυρος φλογες αυτης
|
|
Ἆσμα 8:7
|
υδωρ πολυ ου δυνησεται σβεσαι την αγαπην και ποταμοι ου συγκλυσουσιν αυτην εαν δω ανηρ τον παντα βιον αυτου εν τη αγαπη εξουδενωσει εξουδενωσουσιν αυτον
|
|
Ἆσμα 8:11
|
αμπελων εγενηθη τω σαλωμων εν βεελαμων εδωκεν τον αμπελωνα αυτου τοις τηρουσιν ανηρ οισει εν καρπω αυτου χιλιους αργυριου
|
|
Ἆσμα 8:12
|
αμπελων μου εμος ενωπιον μου οι χιλιοι σοι σαλωμων και οι διακοσιοι τοις τηρουσι τον καρπον αυτου
|
|
Σαλ 2:12
|
ενεδρευσωμεν τον δικαιον οτι δυσχρηστος ημιν εστιν και εναντιουται τοις εργοις ημων και ονειδιζει ημιν αμαρτηματα νομου και επιφημιζει ημιν αμαρτηματα παιδειας ημων
|
|
Σαλ 2:23
|
οτι ο θεος εκτισεν τον ανθρωπον επ' αφθαρσια και εικονα της ιδιας αιδιοτητος εποιησεν αυτον
|
|
Σαλ 2:24
|
φθονω δε διαβολου θανατος εισηλθεν εις τον κοσμον πειραζουσιν δε αυτον οι της εκεινου μεριδος οντες
|
|
Σαλ 4:2
|
παρουσαν τε μιμουνται αυτην και ποθουσιν απελθουσαν και εν τω αιωνι στεφανηφορουσα πομπευει τον των αμιαντων αθλων αγωνα νικησασα
|
|
Σαλ 5:4
|
ουτος ην ον εσχομεν ποτε εις γελωτα και εις παραβολην ονειδισμου οι αφρονες τον βιον αυτου ελογισαμεθα μανιαν και την τελευτην αυτου ατιμον
|
|
Σαλ 5:15
|
δικαιοι δε εις τον αιωνα ζωσιν και εν κυριω ο μισθος αυτων και η φροντις αυτων παρα υψιστω
|
|
Σαλ 5:17
|
λημψεται πανοπλιαν τον ζηλον αυτου και οπλοποιησει την κτισιν εις αμυναν εχθρων
|
|
Σαλ 6:21
|
ει ουν ηδεσθε επι θρονοις και σκηπτροις τυραννοι λαων τιμησατε σοφιαν ινα εις τον αιωνα βασιλευσητε
|
|
Σαλ 7:3
|
και εγω δε γενομενος εσπασα τον κοινον αερα και επι την ομοιοπαθη κατεπεσον γην πρωτην φωνην την ομοιαν πασιν ισα κλαιων
|
|
Σαλ 7:6
|
μια δε παντων εισοδος εις τον βιον εξοδος τε ιση
|
|
Σαλ 7:13
|
αδολως τε εμαθον αφθονως τε μεταδιδωμι τον πλουτον αυτης ουκ αποκρυπτομαι
|
|
Σαλ 7:28
|
ουθεν γαρ αγαπα ο θεος ει μη τον σοφια συνοικουντα
|
|
Σαλ 8:16
|
εισελθων εις τον οικον μου προσαναπαυσομαι αυτη ου γαρ εχει πικριαν η συναναστροφη αυτης ουδε οδυνην η συμβιωσις αυτης αλλα ευφροσυνην και χαραν
|
|
Σαλ 9:3
|
και διεπη τον κοσμον εν οσιοτητι και δικαιοσυνη και εν ευθυτητι ψυχης κρισιν κρινη
|
|
Σαλ 9:9
|
και μετα σου η σοφια η ειδυια τα εργα σου και παρουσα οτε εποιεις τον κοσμον και επισταμενη τι αρεστον εν οφθαλμοις σου και τι ευθες εν εντολαις σου
|
|
Σαλ 9:12
|
και εσται προσδεκτα τα εργα μου και διακρινω τον λαον σου δικαιως και εσομαι αξιος θρονων πατρος μου
|
|
Σαλ 10:4
|
δι' ον κατακλυζομενην γην παλιν εσωσεν σοφια δι' ευτελους ξυλου τον δικαιον κυβερνησασα
|
|
Σαλ 10:5
|
αυτη και εν ομονοια πονηριας εθνων συγχυθεντων εγνω τον δικαιον και ετηρησεν αυτον αμεμπτον θεω και επι τεκνου σπλαγχνοις ισχυρον εφυλαξεν
|
|
Σαλ 11:17
|
ου γαρ ηπορει η παντοδυναμος σου χειρ και κτισασα τον κοσμον εξ αμορφου υλης επιπεμψαι αυτοις πληθος αρκων η θρασεις λεοντας
|
|
Σαλ 12:10
|
κρινων δε κατα βραχυ εδιδους τοπον μετανοιας ουκ αγνοων οτι πονηρα η γενεσις αυτων και εμφυτος η κακια αυτων και οτι ου μη αλλαγη ο λογισμος αυτων εις τον αιωνα
|
|
Σαλ 12:15
|
δικαιος δε ων δικαιως τα παντα διεπεις αυτον τον μη οφειλοντα κολασθηναι καταδικασαι αλλοτριον ηγουμενος της σης δυναμεως
|
|
Σαλ 12:19
|
εδιδαξας δε σου τον λαον δια των τοιουτων εργων οτι δει τον δικαιον ειναι φιλανθρωπον και ευελπιδας εποιησας τους υιους σου οτι διδοις επι αμαρτημασιν μετανοιαν
|
|
Σαλ 12:19
|
εδιδαξας δε σου τον λαον δια των τοιουτων εργων οτι δει τον δικαιον ειναι φιλανθρωπον και ευελπιδας εποιησας τους υιους σου οτι διδοις επι αμαρτημασιν μετανοιαν
|
|
Σαλ 13:1
|
ματαιοι μεν γαρ παντες ανθρωποι φυσει οις παρην θεου αγνωσια και εκ των ορωμενων αγαθων ουκ ισχυσαν ειδεναι τον οντα ουτε τοις εργοις προσεχοντες επεγνωσαν τον τεχνιτην
|