Ἰώβ 29:23
|
ωσπερ γη διψωσα προσδεχομενη τον υετον ουτως ουτοι την εμην λαλιαν
|
Ἰώβ 30:13
|
εξετριβησαν τριβοι μου εξεδυσεν γαρ μου την στολην
|
Ἰώβ 31:6
|
ισταιη με αρα εν ζυγω δικαιω οιδεν δε ο κυριος την ακακιαν μου
|
Ἰώβ 31:30
|
ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος
|
Ἰώβ 31:33
|
ει δε και αμαρτων ακουσιως εκρυψα την αμαρτιαν μου
|
Ἰώβ 31:39
|
ει δε και την ισχυν αυτης εφαγον μονος ανευ τιμης ει δε και ψυχην κυριου της γης εκβαλων ελυπησα
|
Ἰώβ 32:6
|
υπολαβων δε ελιους ο του βαραχιηλ ο βουζιτης ειπεν νεωτερος μεν ειμι τω χρονω υμεις δε εστε πρεσβυτεροι διο ησυχασα φοβηθεις του υμιν αναγγειλαι την εμαυτου επιστημην
|
Ἰώβ 33:23
|
εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη
|
Ἰώβ 33:23
|
εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη
|
Ἰώβ 33:30
|
αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον
|
Ἰώβ 34:13
|
ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα
|
Ἰώβ 34:13
|
ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα
|
Ἰώβ 36:3
|
αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω
|
Ἰώβ 36:20
|
μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων
|
Ἰώβ 37:7
|
εν χειρι παντος ανθρωπου κατασφραγιζει ινα γνω πας ανθρωπος την εαυτου ασθενειαν
|
Ἰώβ 37:13
|
εαν εις παιδειαν εαν εις την γην αυτου εαν εις ελεος ευρησει αυτον
|
Ἰώβ 38:3
|
ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι
|
Ἰώβ 38:4
|
που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν
|
Ἰώβ 38:12
|
η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν
|
Ἰώβ 38:24
|
ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ' ουρανον
|
Ἰώβ 39:6
|
εθεμην δε την διαιταν αυτου ερημον και τα σκηνωματα αυτου αλμυριδα
|
Ἰώβ 39:24
|
και οργη αφανιει την γην και ου μη πιστευση εως αν σημανη σαλπιγξ
|
Ἰώβ 40:7
|
μη αλλα ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι
|
Ἰώβ 41:23
|
αναζει την αβυσσον ωσπερ χαλκειον ηγηται δε την θαλασσαν ωσπερ εξαλειπτρον
|
Ἰώβ 41:23
|
αναζει την αβυσσον ωσπερ χαλκειον ηγηται δε την θαλασσαν ωσπερ εξαλειπτρον
|
Ἰώβ 42:9
|
επορευθη δε ελιφας ο θαιμανιτης και βαλδαδ ο σαυχιτης και σωφαρ ο μιναιος και εποιησαν καθως συνεταξεν αυτοις ο κυριος και ελυσεν την αμαρτιαν αυτοις δια ιωβ
|
Ἰώβ 42:10
|
ο δε κυριος ηυξησεν τον ιωβ ευξαμενου δε αυτου και περι των φιλων αυτου αφηκεν αυτοις την αμαρτιαν εδωκεν δε ο κυριος διπλα οσα ην εμπροσθεν ιωβ εις διπλασιασμον
|
Ἰώβ 42:14
|
και εκαλεσεν την μεν πρωτην ημεραν την δε δευτεραν κασιαν την δε τριτην αμαλθειας κερας
|
Ἰώβ 42:14
|
και εκαλεσεν την μεν πρωτην ημεραν την δε δευτεραν κασιαν την δε τριτην αμαλθειας κερας
|
Ἰώβ 42:14
|
και εκαλεσεν την μεν πρωτην ημεραν την δε δευτεραν κασιαν την δε τριτην αμαλθειας κερας
|
Ἰώβ 42:16
|
εζησεν δε ιωβ μετα την πληγην ετη εκατον εβδομηκοντα τα δε παντα εζησεν ετη διακοσια τεσσαρακοντα οκτω και ειδεν ιωβ τους υιους αυτου και τους υιους των υιων αυτου τεταρτην γενεαν
|
Ψαλ 2:8
|
αιτησαι παρ' εμου και δωσω σοι εθνη την κληρονομιαν σου και την κατασχεσιν σου τα περατα της γης
|
Ψαλ 2:8
|
αιτησαι παρ' εμου και δωσω σοι εθνη την κληρονομιαν σου και την κατασχεσιν σου τα περατα της γης
|
Ψαλ 2:10
|
και νυν βασιλεις συνετε παιδευθητε παντες οι κρινοντες την γην
|
Ψαλ 3:4
|
συ δε κυριε αντιλημπτωρ μου ει δοξα μου και υψων την κεφαλην μου
|
Ψαλ 4:8
|
εδωκας ευφροσυνην εις την καρδιαν μου απο καιρου σιτου και οινου και ελαιου αυτων επληθυνθησαν
|
Ψαλ 5:6
|
ου διαμενουσιν παρανομοι κατεναντι των οφθαλμων σου εμισησας παντας τους εργαζομενους την ανομιαν
|
Ψαλ 5:9
|
κυριε οδηγησον με εν τη δικαιοσυνη σου ενεκα των εχθρων μου κατευθυνον ενωπιον μου την οδον σου
|
Ψαλ 6:5
|
επιστρεψον κυριε ρυσαι την ψυχην μου σωσον με ενεκεν του ελεους σου
|
Ψαλ 6:7
|
εκοπιασα εν τω στεναγμω μου λουσω καθ' εκαστην νυκτα την κλινην μου εν δακρυσιν μου την στρωμνην μου βρεξω
|
Ψαλ 6:7
|
εκοπιασα εν τω στεναγμω μου λουσω καθ' εκαστην νυκτα την κλινην μου εν δακρυσιν μου την στρωμνην μου βρεξω
|
Ψαλ 6:9
|
αποστητε απ' εμου παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν οτι εισηκουσεν κυριος της φωνης του κλαυθμου μου
|
Ψαλ 6:10
|
εισηκουσεν κυριος της δεησεως μου κυριος την προσευχην μου προσεδεξατο
|
Ψαλ 7:3
|
μηποτε αρπαση ως λεων την ψυχην μου μη οντος λυτρουμενου μηδε σωζοντος
|
Ψαλ 7:6
|
καταδιωξαι αρα ο εχθρος την ψυχην μου και καταλαβοι και καταπατησαι εις γην την ζωην μου και την δοξαν μου εις χουν κατασκηνωσαι διαψαλμα
|
Ψαλ 7:6
|
καταδιωξαι αρα ο εχθρος την ψυχην μου και καταλαβοι και καταπατησαι εις γην την ζωην μου και την δοξαν μου εις χουν κατασκηνωσαι διαψαλμα
|
Ψαλ 7:6
|
καταδιωξαι αρα ο εχθρος την ψυχην μου και καταλαβοι και καταπατησαι εις γην την ζωην μου και την δοξαν μου εις χουν κατασκηνωσαι διαψαλμα
|
Ψαλ 7:9
|
κυριος κρινει λαους κρινον με κυριε κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την ακακιαν μου επ' εμοι
|
Ψαλ 7:9
|
κυριος κρινει λαους κρινον με κυριε κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την ακακιαν μου επ' εμοι
|
Ψαλ 7:13
|
εαν μη επιστραφητε την ρομφαιαν αυτου στιλβωσει το τοξον αυτου ενετεινεν και ητοιμασεν αυτο
|