ἜσδΑʹ 3:17
|
και ηρξατο ο πρωτος ο ειπας περι της ισχυος του οινου και εφη ουτως
|
ἜσδΑʹ 3:19
|
του τε βασιλεως και του ορφανου ποιει την διανοιαν μιαν την τε του οικετου και την του ελευθερου την τε του πενητος και την του πλουσιου
|
ἜσδΑʹ 3:19
|
του τε βασιλεως και του ορφανου ποιει την διανοιαν μιαν την τε του οικετου και την του ελευθερου την τε του πενητος και την του πλουσιου
|
ἜσδΑʹ 3:19
|
του τε βασιλεως και του ορφανου ποιει την διανοιαν μιαν την τε του οικετου και την του ελευθερου την τε του πενητος και την του πλουσιου
|
ἜσδΑʹ 3:20
|
και πασαν διανοιαν μεταστρεφει εις ευωχιαν και ευφροσυνην και ου μεμνηται πασαν λυπην και παν οφειλημα
|
ἜσδΑʹ 3:20
|
και πασαν διανοιαν μεταστρεφει εις ευωχιαν και ευφροσυνην και ου μεμνηται πασαν λυπην και παν οφειλημα
|
ἜσδΑʹ 3:20
|
και πασαν διανοιαν μεταστρεφει εις ευωχιαν και ευφροσυνην και ου μεμνηται πασαν λυπην και παν οφειλημα
|
ἜσδΑʹ 3:20
|
και πασαν διανοιαν μεταστρεφει εις ευωχιαν και ευφροσυνην και ου μεμνηται πασαν λυπην και παν οφειλημα
|
ἜσδΑʹ 3:21
|
και πασας καρδιας ποιει πλουσιας και ου μεμνηται βασιλεα ουδε σατραπην και παντα δια ταλαντων ποιει λαλειν
|
ἜσδΑʹ 3:21
|
και πασας καρδιας ποιει πλουσιας και ου μεμνηται βασιλεα ουδε σατραπην και παντα δια ταλαντων ποιει λαλειν
|
ἜσδΑʹ 3:21
|
και πασας καρδιας ποιει πλουσιας και ου μεμνηται βασιλεα ουδε σατραπην και παντα δια ταλαντων ποιει λαλειν
|
ἜσδΑʹ 3:22
|
και ου μεμνηται οταν πινωσιν φιλιαζειν φιλοις και αδελφοις και μετ' ου πολυ σπωνται μαχαιρας
|
ἜσδΑʹ 3:22
|
και ου μεμνηται οταν πινωσιν φιλιαζειν φιλοις και αδελφοις και μετ' ου πολυ σπωνται μαχαιρας
|
ἜσδΑʹ 3:22
|
και ου μεμνηται οταν πινωσιν φιλιαζειν φιλοις και αδελφοις και μετ' ου πολυ σπωνται μαχαιρας
|
ἜσδΑʹ 3:23
|
και οταν απο του οινου γενηθωσιν ου μεμνηται α επραξαν
|
ἜσδΑʹ 3:24
|
ω ανδρες ουχ υπερισχυει ο οινος οτι ουτως αναγκαζει ποιειν και εσιγησεν ουτως ειπας
|
ἜσδΑʹ 4:1
|
και ηρξατο ο δευτερος λαλειν ο ειπας περι της ισχυος του βασιλεως
|
ἜσδΑʹ 4:2
|
ω ανδρες ουχ υπερισχυουσιν οι ανθρωποι την γην και την θαλασσαν κατακρατουντες και παντα τα εν αυτοις
|
ἜσδΑʹ 4:2
|
ω ανδρες ουχ υπερισχυουσιν οι ανθρωποι την γην και την θαλασσαν κατακρατουντες και παντα τα εν αυτοις
|
ἜσδΑʹ 4:3
|
ο δε βασιλευς υπερισχυει και κυριευει αυτων και δεσποζει αυτων και παν ο εαν ειπη αυτοις ενακουουσιν
|
ἜσδΑʹ 4:3
|
ο δε βασιλευς υπερισχυει και κυριευει αυτων και δεσποζει αυτων και παν ο εαν ειπη αυτοις ενακουουσιν
|
ἜσδΑʹ 4:3
|
ο δε βασιλευς υπερισχυει και κυριευει αυτων και δεσποζει αυτων και παν ο εαν ειπη αυτοις ενακουουσιν
|
ἜσδΑʹ 4:4
|
εαν ειπη αυτοις ποιησαι πολεμον ετερος προς τον ετερον ποιουσιν εαν δε εξαποστειλη αυτους προς τους πολεμιους βαδιζουσιν και κατεργαζονται τα ορη και τα τειχη και τους πυργους
|
ἜσδΑʹ 4:4
|
εαν ειπη αυτοις ποιησαι πολεμον ετερος προς τον ετερον ποιουσιν εαν δε εξαποστειλη αυτους προς τους πολεμιους βαδιζουσιν και κατεργαζονται τα ορη και τα τειχη και τους πυργους
|
ἜσδΑʹ 4:4
|
εαν ειπη αυτοις ποιησαι πολεμον ετερος προς τον ετερον ποιουσιν εαν δε εξαποστειλη αυτους προς τους πολεμιους βαδιζουσιν και κατεργαζονται τα ορη και τα τειχη και τους πυργους
|
ἜσδΑʹ 4:5
|
φονευουσιν και φονευονται και τον λογον του βασιλεως ου παραβαινουσιν εαν δε νικησωσιν τω βασιλει κομιζουσιν παντα και οσα εαν προνομευσωσιν και τα αλλα παντα
|
ἜσδΑʹ 4:5
|
φονευουσιν και φονευονται και τον λογον του βασιλεως ου παραβαινουσιν εαν δε νικησωσιν τω βασιλει κομιζουσιν παντα και οσα εαν προνομευσωσιν και τα αλλα παντα
|
ἜσδΑʹ 4:5
|
φονευουσιν και φονευονται και τον λογον του βασιλεως ου παραβαινουσιν εαν δε νικησωσιν τω βασιλει κομιζουσιν παντα και οσα εαν προνομευσωσιν και τα αλλα παντα
|
ἜσδΑʹ 4:5
|
φονευουσιν και φονευονται και τον λογον του βασιλεως ου παραβαινουσιν εαν δε νικησωσιν τω βασιλει κομιζουσιν παντα και οσα εαν προνομευσωσιν και τα αλλα παντα
|
ἜσδΑʹ 4:6
|
και οσοι ου στρατευονται ουδε πολεμουσιν αλλα γεωργουσιν την γην παλιν οταν σπειρωσι θερισαντες αναφερουσιν τω βασιλει και ετερος τον ετερον αναγκαζοντες αναφερουσι τους φορους τω βασιλει
|
ἜσδΑʹ 4:6
|
και οσοι ου στρατευονται ουδε πολεμουσιν αλλα γεωργουσιν την γην παλιν οταν σπειρωσι θερισαντες αναφερουσιν τω βασιλει και ετερος τον ετερον αναγκαζοντες αναφερουσι τους φορους τω βασιλει
|
ἜσδΑʹ 4:7
|
και αυτος εις μονος εστιν εαν ειπη αποκτειναι αποκτεννουσιν ειπεν αφειναι αφιουσιν
|
ἜσδΑʹ 4:10
|
και πας ο λαος αυτου και αι δυναμεις αυτου ενακουουσιν
|
ἜσδΑʹ 4:10
|
και πας ο λαος αυτου και αι δυναμεις αυτου ενακουουσιν
|
ἜσδΑʹ 4:11
|
προς δε τουτοις αυτος ανακειται εσθιει και πινει και καθευδει αυτοι δε τηρουσιν κυκλω περι αυτον και ου δυνανται εκαστος απελθειν και ποιειν τα εργα αυτου ουδε παρακουουσιν αυτου
|
ἜσδΑʹ 4:11
|
προς δε τουτοις αυτος ανακειται εσθιει και πινει και καθευδει αυτοι δε τηρουσιν κυκλω περι αυτον και ου δυνανται εκαστος απελθειν και ποιειν τα εργα αυτου ουδε παρακουουσιν αυτου
|
ἜσδΑʹ 4:11
|
προς δε τουτοις αυτος ανακειται εσθιει και πινει και καθευδει αυτοι δε τηρουσιν κυκλω περι αυτον και ου δυνανται εκαστος απελθειν και ποιειν τα εργα αυτου ουδε παρακουουσιν αυτου
|
ἜσδΑʹ 4:11
|
προς δε τουτοις αυτος ανακειται εσθιει και πινει και καθευδει αυτοι δε τηρουσιν κυκλω περι αυτον και ου δυνανται εκαστος απελθειν και ποιειν τα εργα αυτου ουδε παρακουουσιν αυτου
|
ἜσδΑʹ 4:12
|
ω ανδρες πως ουχ υπερισχυει ο βασιλευς οτι ουτως επακουστος εστιν και εσιγησεν
|
ἜσδΑʹ 4:13
|
ο δε τριτος ο ειπας περι των γυναικων και της αληθειας ουτος εστιν ζοροβαβελ ηρξατο λαλειν
|
ἜσδΑʹ 4:14
|
ανδρες ου μεγας ο βασιλευς και πολλοι οι ανθρωποι και ο οινος ισχυει τις ουν ο δεσποζων αυτων η τις ο κυριευων αυτων ουχ αι γυναικες
|
ἜσδΑʹ 4:14
|
ανδρες ου μεγας ο βασιλευς και πολλοι οι ανθρωποι και ο οινος ισχυει τις ουν ο δεσποζων αυτων η τις ο κυριευων αυτων ουχ αι γυναικες
|
ἜσδΑʹ 4:15
|
αι γυναικες εγεννησαν τον βασιλεα και παντα τον λαον ος κυριευει της θαλασσης και της γης
|
ἜσδΑʹ 4:15
|
αι γυναικες εγεννησαν τον βασιλεα και παντα τον λαον ος κυριευει της θαλασσης και της γης
|
ἜσδΑʹ 4:16
|
και εξ αυτων εγενοντο και αυται εξεθρεψαν αυτους τους φυτευοντας τους αμπελωνας εξ ων ο οινος γινεται
|
ἜσδΑʹ 4:16
|
και εξ αυτων εγενοντο και αυται εξεθρεψαν αυτους τους φυτευοντας τους αμπελωνας εξ ων ο οινος γινεται
|
ἜσδΑʹ 4:17
|
και αυται ποιουσιν τας στολας των ανθρωπων και αυται ποιουσιν δοξαν τοις ανθρωποις και ου δυνανται οι ανθρωποι ειναι χωρις των γυναικων
|
ἜσδΑʹ 4:17
|
και αυται ποιουσιν τας στολας των ανθρωπων και αυται ποιουσιν δοξαν τοις ανθρωποις και ου δυνανται οι ανθρωποι ειναι χωρις των γυναικων
|
ἜσδΑʹ 4:17
|
και αυται ποιουσιν τας στολας των ανθρωπων και αυται ποιουσιν δοξαν τοις ανθρωποις και ου δυνανται οι ανθρωποι ειναι χωρις των γυναικων
|
ἜσδΑʹ 4:18
|
εαν δε συναγαγωσιν χρυσιον και αργυριον και παν πραγμα ωραιον και ιδωσιν γυναικα μιαν καλην τω ειδει και τω καλλει
|